"Stratejik Hata"!

[bozok]

"STRATEJİK HATA"!


Geçtiğimiz Nisan ayının sonunda, 29 Nisan’da, medya merkezlerine düşen bir haber Türkiye’yi derinden sarstı! Aslında haberin bir anlamda özgün bir yanı yoktu. Yıllardır uzayıp giden terör zincirinin yeni bir halkasını duyuruyordu:

“Diyarbakır-Bingöl karayolunun Lice'ye 10 kilometre uzaklıktaki Abalı köyü yakınlarında sabah saat 06.00 sıralarında Lice Piyade Tugayı'na bağlı bir birliğin geçişi sırasında PKK'lı teröristlerin patlattığı mayın sonucu 2'si uzman çavuş, 7'si er 9 asker şehit oldu.”

Televizyon kanalları ve gazeteler “Hain Pusu… Dokuz Asker şehit” başlığı ile duyurdular haberi… Ve ne acıdır ki, bir hafta bile geçmeden “hain pusu” da şehit olan 9 asker de unutuldu gitti!

Peki, dokuz askerimiz neden şehit oldu?

Bu soruyu “terör nedeniyle…” diyerek yüzeysel bir şekilde yanıtlayıp geçmek kolaycılık olur. Askeri şehit eden teröristtir, ama terör de terörist de bugünün olgusu değil… Emekli tümgeneral Alaettin Parmaksız’ın terör örgütünün içyüzünü irdeleyen ve çözüm önerileri sunan “PKK Gerçeği” (Pozitif Yay. İstanbul, 2009) isimli kitabı bu soruya ışık tutan bölümler içeriyor. üzellikle terörün dış desteğinin önlenememesini irdeleyen satırlar, “hain pusu”ları önceden haber verir gibi:

“1998 yılına kadar terörle mücadelede dış desteğin önlenmesi yönünde bir gayret gösterilmemiştir. Destek veren ülkelerin adı bile telaffuz edilemeyen korkakça bir politika izlenmiştir.

Dostlarımız bize gül atmadı, PKK’ya mayın verdi, biraz daha kol bacak kopsun diye, silah verdi, mermi verdi, eğitim verdi, kamp verdi, pasaport verdi, para verdi, politik destek verdi. Neye ihtiyacı varsa fazlasıyla verirken, biz de dünyanın on yedinci büyük ekonomisine ve altıncı büyük ordusuna sahibiz diye övündük durduk.

Bir güç, kullanılırsa anlam taşır. Kullanılmayan gücün olup olmaması pek bir anlam taşımaz.

Kırk bin cana, milyarlarca liraya mal olmuş bir terör örgütünün lideri, hem komşu hem de NATO müttefikinin korumasında İtalya, Yunanistan dolaştı durdu. Devlet olarak bile tanımadığın sekiz yüz bin kişilik bir toplumun verdiği kırmızı pasaportla… Yine NATO müttefiki Yunanistan büyükelçiliğinde yakalandı.

Acaba tersi olsa, mesela Bin Ladin KKTC pasaportuyla Uganda’daki Türk Büyükelçiliği’nde yakalansaydı neler olabilirdi?

Bu kusur, milletin kusuru değil, onu yönetenlerin kusurudur. Milletten güç alanlar onun hak ve menfaatlerini korumayı beceremezse, onu koruyacakları bir gün mutlaka demokrasi içinde yönetime getirecektir.

Bu yapılan, stratejik bir hatadır.” (s.74-75)

Alaettin Parmaksız yukarıdaki satırlarda 1998 öncesi dönemde yapılan hataları irdeliyor. Peki, bugün değişen nedir?

Bugün PKK’ya destek veren ülkeler hangileridir? Bugün de PKK’ya “Destek veren ülkelerin adı bile telaffuz edilemeyen korkakça bir politika” izlenmiyor mu hala?

“Dostlarımız” hala PKK’ya mayın veriyor, biraz daha kol bacak kopsun diye… Silah veriyor, mermi veriyor, kamp veriyor, pasaport veriyor, para veriyor, politik destek veriyor.

Terör örgütünün lider kadrosu, yine bir NATO müttefikinin koruması altında ve yine komşu bir ülkede barınmıyor mu?

Genelkurmay Başkanının, “Atatürk’ün Türk milletine gösterdiği çağdaşlaşma hedefine ulaşmak için bir araç” olarak tanımlayarak övdüğü AB ülkelerinde fink atmıyor mu terör örgütü üyeleri!

Devlet olarak bile tanımadığımız birkaç yüz bin kişilik bir toplumun sözde liderleri olan aşiret reisleri değil mi, terör örgütüne kol kanat geren?

ürneğin Bin Ladin Meksika ya da Kanada’da üslense ve oradan ABD topraklarına saldırıp can alsa idi, ABD ne yapardı acaba?

Ama bugün Türkiye’nin sınırlarının biraz ötesine geçip Kuzey Irak’taki teröristleri yok etmesine izin vermeyen ABD, Afganistan’da Bin Ladin’e karşı savaşması için Türkiye’den yine asker istiyor! Ve dokuz askerimizin toprağa düştüğü saatlerde basını bilgilendirme toplantısı yapan Genelkurmay Başkanı, PKK’ya kol kanat geren NATO müttefiki ABD’nin isteği karşılığında Afganistan’a bir miktar muharip güç daha gönderebileceğimizi açıklıyor!

“Bu yapılan, stratejik bir hatadır.”

Türkiye bu “stratejik hata” ile nereden nereye geldi? ürneğin Genelkurmay Başkanlığı’nın 2000 yılında yayınladığı Güvenlik Raporu’nda söylenenler dokuz yılda nereden nereye gelindiğini gösteren bir mahiyettedir:

“Türkiye Cumhuriyeti devletinin kendilerinin sözde barış çağrılarına doğrudan cevap vermeme ihtimaline karşı, PKK terör örgütünün devleti içten ve dıştan zorlamak için başka alanlarda bazı faaliyetlere yöneldiği de görülmektedir.

Bu faaliyetler genelde, kısaca ‘PKK’nın siyasallaşması’ olarak tanımlanmakta ise de, gerçek olan etnik milliyetçilik temeline dayalı, siyasi ayrılıkçı bir hareketin yaratılma ve geliştirilme çabalarıdır. Bunu, terörün ikinci boyutu olarak tanımlamak mümkündür.

PKK terör örgütünün bu faaliyetlerinde; etnik kimlik, ana dilde eğitim, anadilde radyo/TV yayını ve yerel yönetimlerin güçlendirilmesi gibi sloganlar toplumu ikna temaları olarak kullanılmaktadır.” (PKK Gerçeği, s. 51)

Oysa bu raporun yayınlanmasından yaklaşık 9 yıl sonra Genelkurmay İletişim Daire Başkanı Tuğgeneral Metin Gürak, TRT’nin Kürtçe yayın yapmasıyla ilgili askerin düşüncesini açıklıyor ve ‘üniter devlet ve ulus devlet yapısına zarar vermeyecek tedbirleri de göz önüne almak kaydıyla devlet kültürel alanda bazı açılımlarda bulunabilir’ diyor! (Cumhuriyet, 28.2.2009)

Genelkurmay Başkanlığı tarafından 2000’li yılların başında “terörün ikinci boyutu” olarak tanımlanan girişimler, bugün “kültürel açılım” olarak değerlendirilmektedir artık!

Türkiye’nin son dokuz yılda AB’ye tam üyelik yalanı ekseninde bölücü terör örgütü karşısında getirildiği nokta işte budur!

“Bu yapılan, stratejik bir hatadır.”

Ve “Bu kusur, milletin kusuru değil, onu yönetenlerin kusurudur. Milletten güç alanlar onun hak ve menfaatlerini korumayı beceremezse, onu koruyacakları, bir gün mutlaka demokrasi içinde yönetime getirecektir.”


Serdar Ant

01 Ağustos 2009 Cumartesi /Müdafaa-i Hukuk,
Ağustos 2009, Sayı: 131