I. Dünya Savaþýný bize kaybettiren büyük hatamýz!..
Eklenti 124
"BOP Ýslamý"nýn modifiyeli mücahitleri!." baþlýklý makalemizle baðlantýlý olarak bugün de, I. Dünya savaþýndan "umulmadýk kayýplarla" çýkmamýza sebep olan Filistin cephesindeki çözülmenin nedenleri üzerinde duracaðýz.
Hatýrlanacaðý üzere, Mustafa Kemal'in de görev yaptýðý bu cephe, bütün bir Arabistan ve Yemen'deki kýt'alarýmýzýn baðlý bulunduðu Dördüncü Ordu'nun komuta merkezi olmasý sebebi ile, çöküþü Arap yarýmadasýndaki hakimiyetimizi de büyük bir hýzla kaybetmemize neden olmuþtu..
Bu durumdan Mustafa Kemal'i sorumlu tutan ve çöküþün faturasýný ona çýkarmaya çalýþan malûm odaklar, bütün bunlarýn "danýþýklý" bir þekilde Mustafa Kemal ile Ýngilizler arasýnda önceden kararlaþtýrýlmýþ bir hareket tarzý olduðunu ve Mondros mütarekesine giden yolun, böylece bilerek(!) açýlmýþ olduðunu iddia ediyorlar! Ýþte biz de bugün burada hem hiç bir mesnedi olmayan bu iddialarý, hem de bu vesile ile bugüne kadar üzerinde çok durulmamýþ olan ama Osmanlýðý imparatorluðunun beklenenden çok daha hýzla ve çok daha büyük kayýplarla çökmesine sebep olan "yanlýþlar zinciri"ni masaya yatýrmak istiyoruz.
Bir kere baþtan þunu belirtmeliyiz ki, Filistin Cephesinin çöküþünü inceleyerek bundan bir sonuç çýkarmak isteyenler, (diðer her türlü tarihi olaylarda da geçerli olduðu üzere) önce, bu çöküþü hazýrlayan sebepleri ele alarak iþe baþlamak durumundadýrlar. Aksi durumda, olaylarý sadece o anki eylem ve kararlara bakarak deðerlendirmek, sadece bir "durum tespiti" yapmaktan öte bir mana ifade etmeyecektir. Yok, maksat; ortaya çýkan "sonuçlarý", sebepleri ile deðerlendirerek, akýp giden zaman içindeki hadiseleri birbiri ile saðlýklý bir þekilde baðlayýp bundan bir ders çýkarmak deðil de, birilerini karalamak ve kendi siyasi görüþlerine malzeme saðlamak ise, "statik" bir tarih anlayýþý bu türden bir çarpýtmalar elde etmek için hiç þüphesiz daha elveriþli bir yoldur. Tabii ki, bu yolu tercih etmekle elde edeceðinizi düþündüðünüz çýkarýn foyasýnýn er ya da geç bir gün döküleceðini göze alabiliyorsanýz!..
þimdi, gelelim konumuza:
Yýl 1915. üanakkale boðazýnda baþ gösteren tehlike üzerine, askeri iþbirliði anlaþmasý çerçevesinde, Almanya'dan gönderilen general Liman von Sanders, üanakkale ve havalisinde 5. Ordu adý ile yeni bir ordu kurulmasýný öneriyor. Daha sonrasýnda da, beklendiði gibi vuku bulan ve yeni kurulmuþ bulunan 5. Ordu'muzun çok aðýr bedeller ödeyerek ancak bertaraf edebildiði o malum "üanakkale muharebeleri"nden sonra, 5. Orduya baðlý 19. ve 20. Tümenden oluþan, Yakup þevki Paþa komutasýndaki 15. Kolordu, 1916 yazýnda, Galiçya'daki "Graf Botmer Ordular Gurubu"na katýlmak üzere, Enver Paþa'nýn talimatý ile yola çýkarýlýyor. 1916 sonbaharýnda, Romanya'nýn Ýtilaf Devletleri safýnda savaþa girmesi ile de 15, 25 ve 26. Tümenlerden kurulu olan Hilmi Paþa komutasýndaki 6. Kolordumuz da Mareþal Mackenzen emrine veriliyor.
Yýlýn sonuna doðru da, 50. Tümen, Usturumca'daki 2. Bulgar Ordusuna gönderiliyor. Aralýk ayý ortalarýna gelindiðinde 46. Tümen de ayný birliðe katýlýyor. Bunlardan baþka, 177. Türk Alayý da Below Ordular Grubundaki Beles müfrezesinde bulunduruluyor.
Kýsacasý, Galiçya, Dobruca ve Eflak bölgelerine, Almanlarla beraber Rus kuvvetleri ile çarpýþmak üzere gönderilen kuvvetlerimizin tamamý, Liman von Sanders komutasýndaki bu 5. Ordudan gönderiliyor.
Bize bu bilgileri, "Türkiye'de 5 Yýl" adlý kitabýnda veren Liman von Sanders, bu konudaki fikrini adý geçen kitabýnda þöyle anlatýyor:
"Galiçya'ya asker gönderilmesini, baþlangýçtan itibaren bir hata olarak gördüm. Bugün de ayný kanaatteyim. Bunun içindir ki, 1916 yazýnda bu konudaki düþüncelerimi, Askeri Kabine Baþkaný aracýlýðý ile Ýmparatora arzettim."
Konuyla ilgili bir dizi stratejik gerekçe sýralayan Sanders, daha sonra þunlarý ilave ediyor:
"Türkiye'nin 1916 yýlýnda ve hatta belki de çok daha önce, kendi sýnýrlarýný savunacak durumda olmadýðýný kabul etmek lazýmdýr... Türkiye'nin Kafkasya, Irak ve Sina Yarýmadasýndaki uzak cephelerde sayýca kendisinden üstün kuvvetler karþýsýnda bulunuþu, Küçük Asyanýn uzun sahillerinin muhafazasý ile Ýstanbul'un güvenliðinin saðlanmasý, Türk kuvvetlerine öyle görevler yüklüyordu ki, Avrupa ve Makedonya cephelerine asker gönderir ve bu askeri devamlý hizmet görecek durumda tutar ise, yukarýda belirtilen asýl görevlerini yapmasý güçleþirdi.
Türkler, kendileri yardýma muhtaç iken, dýþarýya yardým etmeye kalkýþmakla çok yanlýþ bir yol tuttular. Bu tarihten itibaren Türk birlikleri, kendi memleketlerinde düþmaný önleyecek kuvvetler olmaktan çok, kaðýt üzerinde görünen kuvvetler haline geldiler.
"Avrupa'ya gönderilen Türk birlikleri, Türk vatanýnda görev gören birliklerden bambaþkaydý. Bu birlikler Avrupa'ya gönderilmezden önce, iþe yaramayan subay ve erleri memleket içindeki birliklerle deðiþtiriliyor ve gönderilen tümenlere memlekette mevcut en iyi elbise ve teçhizat veriliyordu. Tam kadro ile gönderilen bu tümenlere ayrýca yedek ve ikmal erleri veriliyor, buna karþýlýk Türkiye'de kalan tümenlerin kuvvetleri ve kaliteleri düþürüyordu."
Buyrun!
1917 yýlý baþlarýnda askeri vaziyetimiz bu!..
Unutmayýn, daha Filistin cephesinde Ýngiliz ile tutuþmamýþýz, sadece Sina Yarýmadasýný geçip Süveyþ Kanalýna hareketler düzenliyoruz!..
* * *
Bir sonraki yazý konumuz: Mustafa Kemal Filistin cephesinden kaçtý mý?
- - - - - -
(Detaylarý merak edenler için: "Türkiye'de 5 Yýl" / Liman von Sanders / Burçak Yayýnevi - 1968 Baskýsý, Shf: 146-150)
A. Hüsnü SEZGÝN / siyasetimilliye.blogspot.com / 10 Aðustos 2011
Alinti
