Katil doðanlar!..
13 yaþýndaki çocuðun kafa, yüz, karýn derilerini yüzen Zori Balayan’ýn Hocalý’da yaptýðý iþkenceler ve iþlediði cinayetlerden ötürü ruhunun sevinç ve gurur içinde olduðunu söyleyebilmesi ortaya
koyuyor ki, Ermeni caniler Türk öldürmekten zevk alýyor.
TBMM Hocalý Bildirisi’nde “kara sayfa”, “insanlýða karþý suç”, “katliam”dedi de bir türlü “soykýrým” diyemedi ya, Hürriyet kocaman manþet atmýþ dün:

“Soykýrým mý, katliam mý?”
MHP ve CHP “soykýrým” diyor ve tanýnmasý için çaba sarfediyor. AKP “bu parlamentonun iþi deðil” deyip “Türk soykýrýmý”ný tanýmaya yanaþmýyor.
Ortada bir suç var; yüzyýlýn en büyük insanlýk suçu. O suçun iþlendiðine dair binlerce insan bedeninden oluþan kabarýk bir delil dosyasý var, Azerbaycan Türklerinin kanýyla yazýlmýþ bir iddianame var, buna karþýn “evet ben yaptým ve bu cinayetleri iþlediðimden hiç piþman deðilim” diyen sanýklar var...
Ee ne duruyorsun hükmü versene...
Vicdan kanýrtan bir sessizlik...
Hal böyle olunca 20 yýldýr haksýzlýða uðrayan Hocalýlýlar en yoksun býrakýldýklarý þeyi talep ediyor bugünlerde:
Adalet!

VAHþETÝ BüYLE SAVUNDU
Dün soykýrým suçunun “delili” olan cansýz bedenleri tasvire çalýþmýþtýk. Gelin bugün sanýklara çevirelim rotamýzý.
Hocalý’da katledilenler gibi katiller de adlarýyla sanlarýyla belli. 366. Motorize Alay Komutaný Yuri Yuriyeviç Zarvigov mesela... Mesela Yüzbaþý Vladislav Vladimiroviç Arutyunyan, üsteðmen Viktor Garmaþ, Albay Aleksander Aleksandroviç Arutyunov, Hankendi eski Emniyet Müdürü Armo Abramyan... Ermenistan Savunma Bakaný Seyran Mushegoviç Ohanyan gibi tanýdýk olanlar da var aralarýnda... Cumhurbaþkaný Serj Sarkisyan gibi “çok tanýdýk” olanlar, kanlý ellerini sýktýklarýmýz, yüzüne tebessümle baktýklarýmýz da...
2009 yýlýnda Cumhurbaþkaný Abdullah Gül’ün “misafiri” olarak Türkiye’de el üstünde aðýrlandý Hocalý soykýrýmýnýn vicdanlardaki 1 numaralý sanýðý. Onu üzmemek için Azerbaycan’ýn ay yýldýzlý bayraklarý Bursa Atatürk Stadýna sokulmadý, çöp kutularýna atýldý. Sarkisyan 1991-1994 yýllarý arasýnda yani iþgalin baþýndan ateþkese kadar Daðlýk Karabað Savunma Ordusu’nun komutanýydý.
Dün dündür, bugün barýþ zamaný mý diyorsunuz?
üyleyse Sarkisyan’ýn yýllar sonra soykýrýmla nasýl gururlandýðýný okuyun:
“Hocalý’dan önce, Azerbaycanlýlar bizim þaka yaptýðýmýzý sanýyordu, Ermenilerin sivil topluma karþý el kaldýrmayacaklarýný sanýyorlardý. Biz bunu kýrmayý baþardýk...”
Ne piþmanlýk, ne utanç, ne özür... O da yetmezmiþ gibi Ermenistan’da yetiþen yeni nesillere Türkiye’yi hedef göstererek adeta savaþ emri verdi:
“Karabað’ý biz aldýk, Aðrý’yý da size býraktýk!”
Soykýrým Suçunun ünlenmesi ve Cezalandýrýlmasý Sözleþmesi gereðince uluslararasý mahkemede yargýlanmasý çalýþmalarý gerekirken “soykýrýmcýyý açýlým ortaðý” yaptýlar.

KüPEKLERÝN üNüNE ATTILAR
Bir baþka sanýk, diplomatlarýmýzý katleden ASALA militanlýðý da yapmýþ Monte Melkonyan günlüðüne “öç alma eylemi” olarak kaydetti Hocalý’yý. Ermenistan’ýn dört bir yanýnda “milli kahraman” ilan edilen bu katilin heykelleri dikili.
Buyrun bir sanýk daha. Zori Balayan “Ruhumuzun Canlanmasý” diye kitaplaþtýrdý sergiledikleri vahþeti:
“Arkadaþýmýz Haçatur’la ele geçirdiðimiz eve girerken askerlerimiz 13 yaþýnda bir Türk çocuðunu pencereye çivilemiþlerdi. Türk çocuðunun baðýrýþ çaðýrýþlarý çok duyulmasýn diye, Haçatur çocuðun annesinin kesilmiþ memesini çocuðun aðzýna soktu... Baþýndan, sinesinden ve karnýndan derisini soydum. Saate baktým, Türk çocuðu yedi dakika sonra kan kaybýndan öldü... Ruhum halkýmýn yüzde birinin bile intikamýný aldýðým için sevinçten gururlanýyordu. Haçatur daha sonra ölmüþ Türk çocuðunun cesedini parça parça doðradý ve bu Türkle ayný kökten olan köpeklere attý. Akþam ayný þeyi üç Türk çocuðuna daha yaptýk...”

üLüLER ARASINDA BÝR üIðLIK
Hiçbir þüpheye mahal býrakmayalým bir de þahitlik edenlerden dinleyelim Hocalý’yý. Ýþte o gün, o günün hemen ertesinde bölgeye giden gazetecilerin gördüðü manzara:
“Ermeni askerleri binlerce aileyi yok etmiþtir.” (Sunday Times, 1 Mart 1992)
“Bir erkek çocuðunun kafasý yoktu. Her tarafta iþkenceyle öldürülmüþ bayan, çocuk ve yaþlýlar vardý.” (Ýzvestiya, 13 Mart 1992)
“Geçtiðimiz hafta Azerbaycan yine bir morgun mahzeni gibiydi; bir caminin arkasýna geçici olarak kurulmuþ morga sürüklenerek getirilmiþ düzinelerce ceset ve yas tutan mülteciler... Cesetlerin çoðu kaçmaya çalýþýrken yakýn mesafeden vurulmuþtu, bazýlarýnýn yüzleri paramparça idi, bazýlarýnýn kafa derileri yüzülmüþtü...” (Newsweek, 16 Mart 1992)
“...Gaflan denen ve ölülerin yakýlmasýyla görevli Ermeni grup, Hocalý’nýn 1 kilometre batýsýnda bir yere 2 Mart günü 100 Azeri ölüsünü getirip yýðdý. Son kamyonda 10 yaþýnda bir kýz çocuðu gördüm. Baþýndan ve elinden yaralýydý. Yüzü morarmýþtý. Soðuða, açlýða ve yaralarýna raðmen hala yaþýyordu. üok az nefes alabiliyordu. Gözlerini ölüm korkusu sarmýþtý. O sýrada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuðu gibi öteki cesetlerin üstüne fýrlattý. Sonra tüm cesetleri yaktýlar. Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasýndan bir çýðlýk iþittim gibi geldi. Yapabileceðim bir þey yoktu. Ben þuþa’ya döndüm. Onlar Haç’ýn hatýrý için savaþa devam ettiler.” (Daud Kheyriyan, ’For the Sake of Cross’/ Haçýn Hatýrý Ýçin)

HüKüM SIRASI SÝZÝN...
Hala tatmin olmayan var mý?
üyleyse bunlar da “bilirkiþi” raporlarý:
Ýnsan Haklarý Ýzleme ürgütü Hocalý’da yaþananlarýn “Daðlýk Karabað’ýn iþgalinden bu yana gerçekleþen en kapsamlý sivil katliamý” olduðunu ve ölümlerde “Ermeni güçlerinin doðrudan sorumlu olduðunu” rapor etti.
ABD Kongresi Uluslararasý Ýliþkiler Komisyonu üyesi Don Barton, Kongreyi ’Hocalý soykýrýmý’ný tanýmaya çaðýrdý. Barton Temsilciler Kurulu’ndaki konuþmasýnda, “ABD Kongresi, Hocalý soykýrýmýný tanýmakla uluslararasý toplumun uzun yýllardan beri bu konuyla ilgili sessizliðini bozacaktýr” dedi. (Sonuç yok! )
Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi’nin Hocalýda yaþananlarýn “soykýrým” olarak tanýnmasý çaðrýsý Türkiye, Azerbaycan, Birleþik Krallýk, Arnavutluk, Bulgaristan, Lüksemburg, Yugoslavya Federal Cumhuriyeti, Makedonya Cumhuriyeti, Norveç, Polonya’lý parlamenterler tarafýndan imzalandý. (Sonuç yok!) Yine AKPM Ermenistan’ýn Azerbaycan’da “iþgalci” olarak tanýmlayan bir karar aldý.Birleþmiþ Milletler Güvenlik Konseyi 822, 853, 874, 884 sayýlý kararlarýyla “Azerbaycan topraklarýnýn Ermeniler tarafýndan iþgal edildiðini” kabul etti. (Sonuç yok, iþgal sürüyor!)
BM Ýnsan Haklarý ürgütü Baþkaný Holly Cartner “Hocalý’da sivillerin ölümünden Ermenileri sorumlu tuttuklarýný” açýkladý. (Sonuç yok, sorumlular cezalandýrýlmadý!)

***

Hala soruyorlar ya;
Katliam mý, soykýrým mý?
Hükmü siz verin!