HZ. MUHAMMED (YAHUDÝLERCE) üLDüRüLDü Mü?!
Türk tarihinde özellikle Hükümdar, Sultan ve Cumhurbaþkaný seviyesinde þüphe götürücü ve elem verici ölümler vardýr. Bu ölüm çeþitlerinden birisi de bu seviyedeki insanlarýn, güya yakýnlarýndaki dost ellerce, çoðu kez de eþ ve sevgilileri tarafýndan zehirlenerek öldürülmesidir. Zehirlenerek öldürülen insanlarýmýzýn baþýnda Hun Hükümdarý Atilla, Osmanlý Sultaný Fatih Sultan Mehmet, Kanuni Sultan Süleyman ve 9 Cumhurbaþkanýmýz Turgut üzal gelmektedir. Atilla, Roma üzerine düzenlemiþ olduðu akýnlarýn hemen akabinde belki de evlenmiþ olduðu Romalý Prenses Honoria marifetiyle zehirlenerek öldürülmüþtür. Fatih Sultan Mehmet Ortodoks dünyasýný temsil eden Doðu Romaðdan sonra Katolik Dünyasýný temsil eden Batý Romaðyý da fethetmeyi düþündüðü için bir Venedik Yahudisi olan özel doktoru Gaetalý Yakup Usta ðMaestro Jakopo di Gaetað vasýtasýyla yine zehirlenerek öldürülmüþtür. Kanuni Sultan Süleymanðýn da oðlu II. Selimði bir an önce tahta çýkartarak Valide Sultan olmak için yanýp tutuþan ve kökeni Yahudi Diniðne mensup Hazar Türkleriðne dayanan Ukraynalý Hürrem Sultan tarafýndan yavaþ yavaþ zehirlenerek öldürüldüðü söylenir. Bu kabil ölümlerin sonuncusu ise bilindiði gibi 9. Cumhurbaþkanýmýz Turgut üzalðýn ölümüdür. Türk Dünyasýðný çeþitli boyutlarda birbirine baðlamaya çalýþan Turgut üzal da Türkmenistan gezisi sýrasýnda büyük ihtimalle Rus Gizli Servisiðnin emriyle zehirlenmek suretiyle öldürülmüþtür.
Yukarýdaki zehirlenme hadiseleri az çok bilinen, yazýlýp çizilen hadiselerdir. Ancak þimdiye kadar pek bilinmeyen, ortada, ð...Evvelce, Hayberðde Yahudiler tarafýndan yedirilen zehirli koyun eti yüzünden tutulduðu geçici rahatsýzlýk gibi bir takým rahatsýzlýklarý hariç tutulursa, Hz. Peygamber o zamana kadar büyük bir hastalýk geçirmemiþtirð (bkz. Ali Kemali Aksüt tarafýndan tercümesi yapýlan Allahðýn Kulu ve Resûlü Muhammedð isimli eserden nakleden M. Zekai Konrapa, Peygamberimizin Hayatý, s. 83, MEB Devlet Kitaplarý, ýstanbul, 1973) þeklinde bazý bilgi kýrýntýlarý olmakla birlikte üzerinde fazla durulmayan çok daha büyük bir zehirlenme olayý vardýr. Bu zehirlenme olayý, bugünlerde doðumunun 1437. yýl dönümünü kutladýðýmýz ýslam Peygamberi Hz. Muhammedðin zehirlenerek öldürülmesi olayýdýr! Kimler tarafýndan? Elbette ýslamðýn ve ýslam Dünyasýðnýn en büyük düþmaný Yahudiler tarafýndan! Zira Peygamber öldürme bakýmýndan Yahudiler, sicili bozuk bir kavimdir. Onlar bir zamanlar Hýristiyanlýðýn kurucusu Hz. ýsaðyý da öldürmemiþler miydi? (Ancak biz Müslümanlara göre Hz. ýsa, Allah tarafýndan kendi katýna yükseltilmiþ, Yahudiler ise ýsa diye bir baþkasýný öldürmüþlerdir)
Bilindiði gibi Hz. Peygamber de týpký bizim gibi normal bir beþerdi. O da týpký diðer bütün insanlar gibi zaman zaman hasta oluyor ve o günkü þartlarda hekimlere baþvurarak tedavi oluyordu. Hz. Peygamberðin bilinen ilk hastalýðý çocuk yaþta geçirmiþ olduðu bir göz hastalýðýdýr. ýslam ülemiðnin son devirde yetiþtirdiði en büyük alimlerden olan merhum Prof. Dr. Muhammed Hamidullah bu konuda ýbn Ebi Usaybiðaðdan da alýntý yaparak þöyle der:
ðO devirde, Taðif yakýnýnda yaþayan bir Hýristiyan Rahip vardý. Bu papaz, Rasûlullahðýn küçük yaþta iken yakalandýðý bir göz hastalýðýný (muhtemelen çapak ðrams- veya göz iltihabý ðRemd-) tedavi etmiþti, bu hususta Halebiðnin ýnsan ul-Uyûn adlý eserinde malumat vardýrð(bkz. Prof. Dr. Muhammed Hamidullah, ýslam Peygamberi, s. 802, üev. Prof. Dr. Salin Tuð, ýrfan Yayýncýlýk, ýstanbul, 2003).
Dikkat edileceði gibi, Hz. Peygamberðin çocuk yaþta yakalandýðý göz hastalýðý bir Hýristiyan Rahip tarafýndan tedavi ediliyor ve Hz. Peygamber bu tedaviden sonra þifa buluyor ve hayatýnýn sonuna kadar bu hastalýða bir daha yakalanmýyor. Zira kaynaklarda bu yönde baþka bir bilgi bulunmuyor. M. Hamidullah devamla der ki;
Doðu Arabistanðýn Teymður-Rebab kabilesine mensup olan Ebû Rimsetðut-Teymiðnin baþýndan geçenler daha da alaka çekicidir: O ýslamý kabul etmek üzere Medineðye gelmiþti. Hekim olmasý dolayýsýyla duyduðu merak Allahðýn Rasûlünü ayýrt etmede bir iþaret olarak bilinen meþhur mührü; ðRasûlullahðýn omzunda bulunan þey, hekimlik yönünden güvercin yumurtasý iriliðinde bir tümördürð diyerek tetkik etmeye ve cerrahi bir ameliyatla bunu olduðu yerden çýkarmaya kendisini sevk ve teþvik etmiþti. Ahmed b. Hanbel ve ýbn Saðd naklettikleri bir hadiste bize bildirmektedirler ki; Ebû Rimse, Rasûlullahða bu münasebetle þu sözü söylemiþti: ðBen tabipler ailesine mensup bir doktorum ve benim babam da çok meþhur bir hekimdi. Vallahi insan vücudunda bulunan ne bir kan damarý ve ne de bir kemik bizim için meçhûldür. Omzunda bulunan þu rahatsýzlýðý bana bir göster, þayet çýkýntýlý bir yumru (salða) þeklindeyse onu keser, yerinden çýkarýr ve ilaçla tedavi ederimð. Hadiste zikredildiðine göre Rasûlullah bu ameliyata razý olmamýþtýr. Fakat Arabistanðda týp ilminin seviyesini göstermesi bakýmýndan hadiste geçen bu olay önemlidir. (Bkz. Hamidullah, age, s. 803). M. Hamidullah, meþhur tarihçi Taberiðnin ðTarihð kitabýný kaynak göstermek suretiyle sözlerine þöyle devam eder: ðBeni Amir kabilesinden olan ve ðEtabbðul-Arabð lakabýyla anýlan diðer tabibin dahi ayný ðmühürð ile ilgilendiðini görmekteyiz.ð (Bkz. Hamidullah, age, s. 803).
Görüldüðü gibi, Hz. Peygamberin omzunda veya iki kürek kemiði arasýnda var olduðu söylenen ve ðNübüvvet Mührüð veya Kurðan-ý Kerimðin Ahzap Sûresiðnde geçen ðHatemen Nebiyyineð tabirinden hareketle ðHatemül Enbiyað olarak da isimlendirilip hakkýnda bir sürü rivayet ve menkýbe üretilen et kütlesi, týp ve tabiplik açýsýndan hastalýk belirtisi bir ur, yani tümör olarak görülmektedir! Hz. Peygamberðin cerrahi müdahaleye rýza göstermemesinin sebebi, bu tümörün kesildiðinde daha büyük rahatsýzlýklara dönüþeceðini tahmin etmesi midir, yoksa onun gerçekten de bir Nübüvvet niþanesi, yani peygamberlik alameti olduðunu biliyor olmasý mýdýr bilmiyoruz. Orasýný ancak Allah bilir.
þimdi gelelim asýl konumuza; yani Hz. Pegamberðin Yahudilerce zehirlenerek öldürülmüþ olabileceði meselesine! Bilindiði gibi Hz. Peygamber erken denilebilecek bir yaþta vefat etmiþtir. üldüðünde henüz 63 yaþýnda idi.
Konumuza yine M. Hamidullahða baðlý kalarak devam edecek olursak:
Hayatýnýn son senelerinde, Muhammed A.S.S. ekseriye muzdaripti. Elden geldiði kadar kendisine ihtimam gösteriliyordu. Altmýþ üç yaþýnda idi. 11. Hicri senenin ikinci ayýnýn son haftasýnda, bir gece kalktý, yataðýný terketti, þehrin mezarlýðýna (ki; bu mezarlýk Cennetðül Baki olarak bilinmektedir)gitti. Orada mevtalar, yani ilahi vazifesinin baþarýya ulaþtýrýlmasýnda kendisi ile birlik olup, ömürlerini vakfedenler için uzun müddet dua etti. Sonra evine döndü ve Zevcesinin (hangi zevcesi olduðu belirtilmiyor. Ancak hayatýnýn son birkaç gününü, eþlerin ortak kararýyla eþi Hz. Aiþeðnin evinde geçirdiði rivayet edilmektedir) baþ aðrýsýndan þikayet ettiðini iþittiðinde ona þöyle dedi: ðFakat asýl baþý aðrýyan benim!ð. Ertesi günü durumu aðýrlaþtý....Hastalýk artmakta berdevamdý. Bir gün ailesine, þehrin yedi ayrý kuyusundan çekilen yedi ayrý su getirmelerini ve baþýna dökmelerini söyledi. O zaman adet olan bu þekil bir tedavi, kendisini o kadar teselli etti ki yataðý terkedip, camiye gidebildi ve sahabileri arasýnda yerini alarak onlara...hutbe irad edebildi.(Bkz. M. Hamidullah, age, s. 1095-6, paragraf içinde bulunan parantezler tarafýmýzca konulmuþtu.ü.S)
Peki baþýndan aþaðý soðuk su döküldüðünde ateþi düþen ve hastayý ferahlatýp ayaða kaldýran bu hastalýk ne idi!? Kaynaklarda bu konuda fazla bir malumat olmamakla birlikte M.Zekai Konrapa, þu bilgileri aktarmaktadýr:
ð...ýlahi vahyin tesirleri, baþlangýçtan beri çeþitli düþmanlarýndan gördüðü çeþitli kötülükler, Peygamberlik vazifesinin aðýrlýðý gibi türlü sebeplerle pek saðlam olan vücudu sarsýlmýþ bulunuyordu... Resûl-i Ekrem, hicretin onbirinci (632) yýlýnýn Safer ayýnda hastalanmýþtý. Sancaðý, kendi eliyle (Suriye seferine çýkacak ordunun kumandaný ve azatlý kölesi Zeydin Oðlu) üsameðye teslim ettiði günün ertesi sabahý bir baþ aðrýsýyla uyandý. Buna bir de baþ dönmesi eklendi. Hastalýk bazen þiddetleniyor, bazen de hafifliyordu. Bu suretle tam 13 gün sürdü... Resûl-i Ekremðin hastalýðý -HUMMü-idi. Kendisini soðuk su ile tedavi ederek hafifletiyorduð(Bkz. M.Zekai Konrapa, age, s.83-85. Metin içindeki parantez tarafýmýzca ilave edilmiþtir. ü.S)
Sözlükler Hummaðyý, bir tür ateþli hastalýk, ðsýtmað olarak tarif ediyorlar. Bu tarife göre Z.Konrapaðnýn tespiti doðru gözüküyor. Peki yüksek ateþ ve baþ dönmesi baþka bir hastalýðýn, mesela bir zehirlenme olayýnýn belirtisi olamaz mý? Peygamber M.632 yýlýnda vefat ediyor. Yani Hayberðin fethinden yaklaþýk 3,5- 4 yýl sonra. Hayberðin fethi sýrasýnda kendisine zehirli koyun eti yedirildiði de kesin olduðuna göre, acaba o zehirden Hz. Peygamberin vücudunda kalan artýklar, 3,5-4 yýl sonra öldürücü etkisini göstermiþ olamaz mý?! Bu sorularýn kesin cevabýný vermek herhalde zehir konusunda uzman toksikoloji uzmanlarýna düþmektedir. Ancak biz yine de bu sorunun cevabý konusunda bazý ip uçlarý yakalamak için yine Merhum Muhammed Hamidullahðýn eserine dönelim. þöyle diyor M.Hamidullah:
Bazý hadisçiler son günlerini Rasûlullahðýn: ðHayber fethinde bir kadýnýn kendisine ikram ettiði zehirli bir yemek sebebiyle ölmek üzere olduðunuð söylediðini naklediyorlar. Olayý, Rasûlullahðýn fark ettiðini ve çiðnemekte olduðu eti aðzýndan çýkarýp attýðýný ve ayný etin diðer bir parçasýný yemiþ ve yutmuþ olan baþka bir Müslümanðýn oracýkta derhal öldüðünü bu arada hatýrlatalým. Muhammed A.A.S. hastalýðýnda þöyle diyordu: ðZaman zaman bu zehirden muzdarip oldum ve þimdi beni þah damarýmdan vurdu!ð (Bkz. M.Hamidullah, age, s.1101)
Anlaþýlacaðý gibi, eðer bu hadisler doðru ise, Hz. Peygamberðe Hayberðin fethi sýrasýnda ikram edilen yemekte kullanýlan zehir, yutulmasý halinde derhal öldüren, aðza alýnmasý halinde ise uzun süre vücutta kalabilen ve öldürücü etkisi zaman içinde nükseden türden bir zehirdi. Bilindiði gibi tarihte Baldýran bitkisinden elde edilen zehirle öldürülen bir çok ünlü þahsiyet vardýr ve bunlarýn en baþýnda ünlü düþünür Sokrates gelmektedir.
M. Hamidullah, kitabýnýn dipnotunda ilk dönem ýslam Tarihçilerinden olan ýbni Hiþam ve Vakidiðyi kaynak göstermek suretiyle þu bilgileri de vermektedir:
ð(Hz. Peygamberðe zehirli et yemeði ikram eden) Bu kadýn, Zeyneb bintuðl-Haris adýný taþýmaktaydý ve Merhab adlý Yahudinin yeðeni olup Sellam ubn Miþkemðin zevcesiydi ki her iki adam da Yahudilerin ileri gelen baþkanlarýndandýr. Bu kadýnýn kocasý, erkek kardeþi, babasý ve amcasý, Müslümanlarla giriþilen savaþlarda ölmüþlerdi.ð (bkz. M.Hamidullah, age, s. 1101)
Burada, genelde gözden kaçýrýlan bir ayrýntýya daha dikkat çekmek istiyorum. O ayrýntý þudur: Bilindiði gibi, Hz. Peygamber, H. 7. yýlda yapýlan Hayber Savaþý sonrasýnda, Hayber Yahudilerinden Safiyye isimli bir kadýnla evleniyor. Safiyye, babasý, kocasý ve kavminden daha pek çok kiþi bu savaþta Müslümanlarca öldürülmüþ bir kadýndýr. ýþte Hz. Peygamber Safiyye ile zifafa girdiklerinde; ashabtan, bu hanýmýn Hz. Peygamberðe bir kötülük yapabileceðini düþünenler oluyor ve hatta Ebû Eyyûb el-Ensari (ü.H.50) daha da ileri giderek kýlýcýný kuþanmak suretiyle pür silah zifaf çadýrýn kenarýnda sabaha kadar nöbet tutuyor!(Ayrýntýlý bilgi için bkz. Doç. Dr. Bünyamin Erul, Sahabenin Sünnet Anlayýþý, s. 84, TDV. Yayýný, Ankara, 2007)
Türk tarihinde Atillaðnýn Romalý Prenses Honoria, birçok Göktürk hakaný ve diðer Türk kaðanlarýnýn sözüm ona eþleri, ancak gerçekte hepsi birer ajan olan üinli kadýnlar eliyle, Kanuniðnin Ukrayna kökenli Hürrem Sultan eliyle zehirlenmek suretiyle öldürüldüðünü düþünürsek, Hayber Yahudisi Safiyyeðnin Hz. Peygamberðe böyle bir kötülük yapabilmesinin ihtimal dahilinde olduðunu düþünmek zorunluluðumuz vardýr. Ne de olsa Safiyye de bir insandýr ve içinde Müslümanlarca öldürülen kocasý ve babasý ile kavminden diðer insanlarýn acýlarý vardýr ve o acý henüz çok tazedir. Safiyyeðnin imaný ise daha çok yenidir. Týpký bizim gibi o aziz sahabi Ebû Eyyûb el-Ensari de düþünmüþ olacak ki; Hz. Peygamberðin zifaf çadýrýnda sabaha kadar pür silah nöbet tutmuþtur. Belki Hayber Yahudisi Safiyye böyle bir giriþimde bulunmamýþtýr ama, baþka bir Hayber Yahudisi olan Zeyneb bintuðl Haris bu giriþimde bulunmuþ ve tarihi kayýtlara göre bu giriþiminde baþarýlý da olmuþ bulunmaktadýr.
Burada þöyle düþünmek gerekir; Bedir Savaþýðnda babasý ve kardeþi Hz. Hamza tarafýndan öldürülen Ebû Süfyanðýn eþi Hind, nasýl ki Uhud Savaþý sýrasýnda þehid düþen Hz. Hamzaðnýn karnýný yarýp çýkartmýþ olduðu ciðerini çiðneyerek intikamýný hunharca almýþsa, Zeyneb bintuðl Haris isimli Yahudi kadýn da ayný yolu seçerek kocasýný, babasýný, kardeþini ve amcasýný öldüren Müslümanlardan olan intikamýný, onlarýn biricik Peygamberi Hz. Muhammedði zehirleyip öldürmek suretiyle almayý denemiþ, muhtemelen (birkaç yýl sonra) gecikmeyle de olsa bu gayesine ulaþmýþtýr. Zira Hz. Peygamber yukarýda da zikrettiðimiz bir hadisinde; ðZaman zaman bu zehirden muzdarip oldum ve þimdi beni þah damarýmdan vurdu!ð demiþtir.
01.04.2007
ümer Saðlam
Alinti
