iktidar !..

[anau]

İktidar !..

Yazar Adı: Mümtaz SOYSAL

Yazar İletişim: msosysal@cumok.com.tr

Dıştan bakıldığında, böyle bir ülkede yıllardır niçin doğru dürüst bir sol iktidar bulunmadığını anlamak zordur. üünkü dünyanın bugünkü durumu, Türkiye'nin böyle bir dünya içindeki konumu, emeğiyle geçinen ama hakkını alamayan insanların tepkisi, Kemalist Cumhuriyete inanan ama karşı-devrimin ayaklanışını görenlerin kahroluşu, gençlik heyecanıyla çırpınan ama kendileri için parlak bir ufuk göremeyen yeni kuşakların özlemleri, her şey, ama her şey, bu topraklarda büyük bir düzen değişikliği gereğini akla getirir.

Normal bir demokraside böyle bir tablo ister istemez, düzen değişikliği isteyen partileri iktidara taşımalıydı.

Türkiye'de tersi olmuş ve ülke son dört buçuk yıl boyunca karşı-devrimci bir iktidarın yönetiminde kalmışsa, ortada olağanüstü bir yanlışlık var demektir. Nedenler, saymakla bitmez. Elbet, nedenler arasında, kendilerini "cumhuriyetçi, sol, ilerici, halkçı, demokrat" gibi değişiklikten yana olumlu anlamlar taşıyan sıfatlarla tanımlamış siyasal güçlerin elverişli konjonktürleri iyi değerlendirmeyişleri de vardır.

Politika, iktidar olmak ve durumları değiştirecek güce erişmek için yapılır. Karşı-devrimin son girişimleri ve bunlar dolayısıyla ortaya çıkan kitle tepkileri göz önünde tutulursa, şimdiki konjonktürün iktidara yönelik bir politika açısından değerlendirilmesi üzerinde kafa yormadan iktidara yürümek olmaz.

O zaman, bugünkü tablonun ortaya çıkmasında rol oynamış olan etkenleri gözden geçirmek ve onlar karşısında savunulacak tutumları belirlemek gerekir. Bu açıdan bakıldığında sorulabilecek ilginç sorular var. ürneğin, dış çevreler, ABD ve AB olarak, devletleri, uluslararası ekonomik kuruluşları ve medyalarıyla, büyük mitinglerin havası karşısında niçin telaşa kapılıp şimdiki iktidarın sürmesi lehinde seferber olmuşlardır ?

İktidara yönelik derlenip toparlanışların, cumhuriyetçi güçbirliği girişimlerinin bu nokta üzerinde önemle durmaları ve politika saptamada işe bu noktadan başlamaları gerekmez mi ? Mitingleri eleştirenlerin "marjinal saptırma bağırışları" diye aşağıladıkları "bağımsızlık" sloganlarının gerisinde ABD'yle AB arasına sıkışan dış politikayı bu sıkışıklıktan kurtarma ve Kemalist döneminden kalma "mazlum milletlere öncülük" özlemi yatmıyor mu ?

Dıştan içe dönüldüğünde, emekçi halk yığınlarındaki, varoşlardaki, yoksul kırsal kesimlerdeki oyların karşı-devrimci bir partiye kaymış olması, iktidara yönelik bir kampanya için gerekli ipuçlarını vermiş oluyor. Bu durum, o kesimlerin karşısına ekonomide kamusal ve özel kesimleri birlikte örgütleyen bir ulusal seferberlik politikasıyla çıkmayı gerektirmiyor mu ? Cumhuriyetçi güç birliği girişimleri ancak bu tür düşüncelerle meydanlara indiği zaman iktidar iddiası taşıyabilir.

Böyle bir iddia yoksa, güç de yoktur.

Mümtaz Soysal