Ýnsana, aþka ve düzene dair...


Afþin SELÝM
afsinselim@yahoo.com
Yazý Tarihi: 02/03/2009



Sevgili halkýmýz adýný koymuþ, bizim payýmýza da düþünmek düþüyor: Suya sabuna dokunmamak, yahut etliye sütlüye bulaþmamak... Su ve sabun, et ve süt. Sað olsunlar. Dokunalým o halde. Dokunduralým. Su gibi aziz olalým. Bilelim ki, insanýn insan kalmasý için muhalif duruþ bir mecburiyettir. Zira suya sabuna dokunmayanlarýn, yahut etliye sütlüye bulaþmayanlarýn her biri insanlýk için utanç abidesidir. Bunu nasýl becerebildikleri ise hayrete þayandýr. Kelimelerin ýrzýna geçerler! Halbuki dünyadan bihaber olanlarýn mutluluklarý da, ýstýraplarý da sahtedir, yavandýr, güdüktür.

“Ýdeolojiler öldü” yaygarasýyla gençliði idealsizleþtiren yahut canlý bir leþ haline getiren sistem, bir insan çöplüðü inþa etmiþtir.

Bencillik, insanýn ben’ine ve özüne ihanetidir.

üaðýndan mesul olmak, günlük mevzularýn kuru gürültüsüne dahil olmak demek, deðildir...

Ýnsaný acý olgunlaþtýrýr, acý aþktan sirayet eder. Aþksýz insan odun gibidir. Lakin “inan da bir odun parçasýna inan” nasihatindeki hakikati anlamaya, kalabalýklarýn kapasitesi yetmez. Kalabalýklar çoðu kez kabadýr.

Bir insanýn zina dediðine, bir diðer insan aþk diyebilmektedir. Her tezat bir fesattýr. Halbuki kavramlarý birbirinden ayýran yegane þey, mahiyetleridir, yani içerikleri, yani muhtevalarý.

Ýdraklerin tahriþ olduðu bir ülkede, aþký ve zinayý birbirinden ayýran hudutlar muðlak hale gelmiþtir.

Ýnsan (beþer), çoðu kez hadsizliðinin kurbanýdýr.

Mesela bir Batýlýnýn hazzýna ve hýzýna yetiþebilmek, meþakkatlidir. Haz ve hýz, kapitalizmin vazgeçilmezlerindendir de...

Ýnsanýn metalaþmasý, aþkýn da belli gün ve haftalara bölünmesine sebebiyet vermiþtir. Sevgiliye üçyüzaltmýþbeþ günün bir gününü layýk görmek gibi... Bu, aþkýn a’sý dahi deðildir! üünkü orada müthiþ bir yoðunluk mevcuttur, hýzlýdýr her þey. Hal böyleyken, hazzýn ve hýzýn þiddeti insani hasletleri tarumar eder. Sonradan görme bir biçimde kökten Batýcýlýk yapanlarýn hal ve gidiþatý ise, mevzuun cýlkýný çýkarmayla sonuçlanýr.

Eziklik psikolojisi, toplumlarý maymuna çevirir.

Aþk, günlerden bir güne hapsedilemeyecek boyutta deruni bir hal beyanýnýn adýdýr. Kadýnýn ve çocuðun ticari meta addedildiði bir zamanda kadýna ve çocuða layýk görülen ancak ve ancak kullanýlmaktýr. Malûm olduðu üzere bu da arz-talep meselesidir.

Sürüleþmiþ kalabalýklar, insan denilen varlýðýn katilidir.

Kapitalizmin girdiði ülkelerde dalgýn ve dargýn insanlarýn sayýsýnda azalma olmasý, kapitalizmin hayatý rutinleþtirmesinden, insaný hayvanlaþtýrmasýndan dolayýdýr. Kapitalizmde, insanlar deðil, robotlar mutludur. üretim-tüketim manyaklýðý revaçtadýr.

üukurlaþan, yani seviyesizleþen insanýn çürümüþlüðünden kavramlar da nasibini almýþtýr. Kavramlarýn dumur olmasý ise, algýlarýn ayýrt ediciliðini menfi þekilde etkiler.

Düþman dahi seviye sahibidir. Bir insanýn düþmaný, o insanýn ne olmadýðýný teþhir eder.

Yunus Emre’mizin ifadesiyle, ölmeye deðil, olmaya gelmiþizdir yeryüzüne. Olanlar, ölmeden evvel ölebilmeyi becerebilenlerdir.
Kapitalizmin kalbi yoktur.

...