Provokatörü dağa kim yolladı!

[bozok]

Türk Milleti Susacak Mı?


MüDAFAA-İ HUKUK
Serdar ANT
denizkurdu66@gmail.com
11 Mayıs 2009


Milliyet yazarlarından Hasan Cemal, geçtiğimiz hafta bölücü terör örgütü PKK'nın lideri Murat Karayılan ile Kuzey Irak'ta Kandil dağında dört saatlik bir söyleşi yaptı.



Milliyet'te yayınlanan söyleşide PKK lideri olumlu bir profil çizmek, PKK'yı kamuoyuna barış isteyen taraf olarak sunmak için özel bir çaba harcıyor. (Milliyet, 5-9 Mayıs 2009) «üncelik silahların susmasıdır, kimse kimseye saldırmasın. Bu işi kendi aramızda konuşmaya başlayalım önce... Silahla değil, diyalogla işe başlayalım» diyen bölücü örgüt lideri, PKK'nın Türkiye'nin üniter yapısına saygılı olacağından, sınırların değişmesine karşı olduğundan, federasyon değil sadece kültürel özerklik ve yerel yönetimlerin güçlendirilmesini istediğinden bahsediyor. Karayılan'ın sürecin başlaması için somut bir önerisi de var. şunları söylüyor:

«İlk adımda silahlar susacak. Sonra diyalog başlayacak. Diyalog yeri İmralı'dır. Kabul edilmiyorsa, diyalog yeri biziz. Bizi de kabul etmiyorsa, siyasal olarak seçilmiş iradedir. Bu da olmuyorsa, o zaman ortak bir komisyon kurulur bir yerde, akil adamlar bir araya gelir. ürneğin İlter Türkmen, (eski Dışişleri Bakanı ve Büyükelçi) gibi, sizin gibi insanlar toplanır, böyle bir mekanizma harekete geçer, çalışmaya başlar... Böyle bir mekanizma muhatap alınır diyalog için devlet tarafından...»

Görüldüğü gibi Karayılan çok «makul» üünkü bütün amaç, önce PKK'nın muhatap olarak kabul edilmesini; PKK silah bırakmadan varlığını devam ettirirken, doğrudan ya da dolaylı bir şekilde PKK ile Türkiye Cumhuriyeti arasında bir müzakere sürecini başlatmak… Amaç budur!

Başlaması istenen o müzakerenin içeriğinin ne olduğu bugün için önemli değildir. Bugünkü koşullarda mümkün olduğu kadar yumuşak bir profil de sergilenebilir. PKK, kültürel özerklik talebinden bile vazgeçebilir hatta… ünemli olan önce Kürtlerin yasal temsilcisi olarak, PKK'nın Türkiye Cumhuriyeti ile pazarlık sürecini başlatabilmek ve bu amaçla masaya oturmaktır. Bu aşama geçildikten sonra, bugün kültürel özerklikle sınırlanan talepler, yarın federasyona da taşınır, daha ileri aşamalara da... İşin içine Kuzey Irak da katılır hatta… Koşullar değişince, talepler de değişir!

Denilebilir ki, «tamam da nereden biliyorsun böyle olduğunu? Bak, adamlar barış istiyor, akan kanın durmasını istiyor. Yarın neden aksini talep etsinler ki?»

PKK'nın kendini muhatap olarak kabul ettirmesinden sonra, yakın bir gelecekte bugün söylediklerinin aksini talep etmesi yüksek ihtimaldir. üünkü daha birkaç yıl önce bölücü örgüt lideri Murat Karayılan Türkiye'yi «düşman» olarak tanımlıyor, ABD'ye seslenip Türkiye'ye karşı işbirliği önerisinde bulunuyordu. Murat Karayılan'ın, 7 Ekim 2006 tarihinde Newsweek dergisinde yayınlanan bir söyleşide (Bkz. Michael Hastings, «Into the Blacksnake's Lair», Newsweek, 7.10.2006 ) dile getirdikleri bu bakımdan hayli anlamlıdır. Günümüzün «barış havarisi» o zaman şunları söylüyordu:

«ABD'nin müttefiki olabiliriz, düşmanlarımız aynı. ABD bizi hep düşmanlarımızın gözüyle gördü. Oysa biz, dost olarak algılanmak istiyoruz. Aksine, Kürtler fazlasıyla ABD sempatizanıdır. Eğilimleri, Amerikancılık yönündedir.»

Karayılan'ın bu yaklaşımı, PKK'nın eski Dışişleri Bakanları'ndan İlter Türkmen'i neden «akil adam» olarak gördüğünü de açıklıyor bir bakıma… «Bizim oğlanların» başarılı icraatı 12 Eylül darbesinin Dışişleri Bakanı olan İlter Türkmen ile PKK'yı buluşturan ortak payda ABD'dir çünkü… Ne ilginçtir ki, İlter Türkmen'in de içinde bulunduğu kimi emekli elçi ve generallerden oluşan bir grup «akil adam», geçtiğimiz günlerde yayınladıkları bir raporla tam gün Kürtçe yayın başlatılmasını memnuniyetle karşılayıp, özel kanallara da bu hakkın verilmesini talep ediyordu. Ayrıca bu raporda Kürt sorununa çözüm önerisi olarak Kürtçenin seçmeli ders olarak öğretilmesinin ve bazı üniversitelerde Kürdoloji Enstitüleri ve Kürt Dili ve Edebiyatı bölümlerinin kurulmasının faydalı olacağı vurgulanıyordu. (Vatan, 6.3.2009) Bu önerilerde Barzani ile ilişkilerin geliştirilmesinin önerilmesi ve Kuzey Irak'taki ekonomik yaptırımların güneydoğu ile entegre bir şekilde yürütülmesinin tavsiye edilmesi de tesadüf değildir. Böyle bir yaklaşım PKK'yı yasallaştırırken, Barzani yönetimindeki kukla devletin tanınmasını ve Türkiye korumasında palazlandırılmasını amaçlamaktadır. Projenin esas sahibi de ABD'dir!

PKK da bugün bunları istiyor, kendinin muhatap kabul edilmesi ve devlet tarafından resmen tanınması karşılığında, bir süre için bu ödünlerle yetineceğini diplomatik bir dille Türkiye kamuoyuna duyuruyor. Ayrılıkçı Kürtçü hareket, 1984'den beri silahla yapamadığını, şimdi demokratik ve barışçı yöntemlerle, yasal yollardan yapmayı amaçlıyor! Kuzey Irak'taki kukla devlet temsilcilerinin sorunun siyasal olarak çözülebileceğini söylemelerinin nedeni de budur.

Peki, Türkiye, PKK'nın hedeflediği bu strateji doğrultusuna girecek mi? Cumhurbaşkanı Gül'ün açıklamaları, Hasan Cemal gibi gazetecilerle kerameti kendinden menkul «akil adamlar» ın girişimleri sürecin o istikamete döndüğünü göstermektedir!

Oysa insanlar, geçtiğimiz 25 yılda oğullarını, eşlerini, kardeşlerini, babalarını, yakınlarını, arkadaşlarını terör nedeniyle şehit verdiler, binlerce insan fiziksel ve ruhi manada yaralıdır bugün! Bu insanlar halkımızdır, Türkiye'nin dört bir yanında yaşıyor. Bugün PKK ile masaya oturulmasını ve PKK taleplerinin kabul edilmesini «çok iyi şeyler» olarak tanımlayıp ellerini ovuşturanlar, yarın milletin karşına çıkıp ne söyleyecekler? Ve asıl önemlisi son 25 yıldır evlatlarını ve sevdiklerini teröre kurban verenler bu gidişata karşısında ne diyecekler?

Türkiye Cumhuriyeti'nin varlığı ve bütünlüğü müzakere masasına sürülmek isteniyor!

Türk milleti susacak mı?



(heddam.com'dan...)

[bozok]

PKK'YA AF HAZIRLIğI

* ABD Başkanı Obama’nın Türkiye ziyareti öncesi sözde Kürt sorunu raporu hazırlanmasıyla dillendirilen süreç, Gül’ün “ünemli gelişmeler olacak” açıklamasıyla gelişti.

* PEşMERGE reislerinin ‘silah bırakın’ çağrıları, ardından Hasan Cemal’in Kandil’den taşıdığı mesajlarla ivme kazanan süreçte bombayı yine Gül patlattı: Sorun çözülmeli.


‘AF’ PLANI İşLİYOR
Sözde Kürt sorunu açıklamaları, silah bırakın çağrıları, Karayılan’ın gazeteciler üzerinden pazarlığa tutuşması... Tüm bu süreç akılları karıştırdı. Türkiye şimdi “Nasıl bir proje devreye sokuldu?” sorusuna cevap arıyor

Haber: Salim YAVAşOğLU

ABD Başkanı Barack Obama’nın da içinde olduğu bölücüleri siyasallaştırma planı adım adım adım işliyor. Süreç, Obama’nın Türkiye ziyareti öncesinde başladı. Obama Ankara’ya gelmeden önce 3 ABD Dışişleri Bakanlığı yetkilisi başkentte eski CHP Hakkari milletvekili Esat Canan, Katılımcı Demokrasi Partisi (KADEP) Genel Başkanı şerafettin Elçi ve yazar Orhan Miroğlu gibi Kürt asıllı isimlerle bir araya gelerek sözde Kürt sorunu ve genel af gibi konuları konuştu. Bu görüşmeler sonrasında bir dosya hazırlanarak Obama’ya sunuldu.


Af dosyası Obama’da
Görüşme ile ilgili haberlerin basın yayın organlarında yayınlandığı dönemde Cumhurbaşkanı Abdulllah Gül’den içeriği tam da açıklanmayan ilginç bir çıkış geldi. Cumhurbaşkanı Gül Tahran’a giderken “Kürt sorununda önemli gelişmeler olacak” dedi. Yine Mart ayı içerisinde Irak’ın kukla Devlet Başkanı ile ard arda yapılan görüşmelerle, PKK’ya af konusu ele alındı. Dünya Su Forumu için, Türkiye’ye gelen ve birkaç gün sonra Irak’ta Abdullah Gül’ü ağırlayan Celal Talabani, bölücülere “Silah bırakın ve siyasal alanda mücadele edin” mesajı gönderdi. Nisan Ayı başında Türkiye’ye gelen ABD Başkanı Obama’nın ziyaretinde de konu gündemden düşmedi. Obama, TBMM’de yaptığı konuşmada Türkiye’den sözde Kürt sorunu konusunda adımlar atması beklediklerini ifade etti. Obama’nın açıklamalarının ardından yükselen tepkiler üzerine tartışmalar Milliyet yazarı Hasan Cemal’in bölücülerin yuvalandığı Kandil Dağı’na giderek elebaşı Murat Karayıl’ın tevdi ettiği mesajları Ankara’ya taşıdığı güne kadar kesildi. Ancak Cemal’in röpotajı üzerine konu yeniden Türkiye gündemine girdi. Cemal’e konuşan Karayılan, örgütün çok değiştiğini öne sürerek silah bırakmak ve sözde Kürt sorunun çözümü için bir dizi talep sundu.
Karayılan’ın açıklamalarının yayınlandığı bir dönemde DTP Genel Başkanı Ahmet Türk’ü üankaya Köşkü’nde ağırlayan Cumhurbaşkanı Gül, üek Cumhuriyeti’ne yaptığı ziyaret dönüşünde, bombayı yeniden patlattı. Gül “İster terör, ister Güneydoğu, ister Kürt meselesi deyin, bu Türkiye’nin en önemli meselesidir ve mutlaka halledilmelidir” dedi. Sorunun nasıl halledileceği konusunda bilgi vermeyen Gül şunları kaydetti: İyi gelişmeler olması lazım; olabilir. Devletin içinde artık herkes birbiriyle her şeyi çok daha açık seçik konuşuyor. O yüzden iyi şeylerin olacağına inanıyorum. Bir fırsat var, fırsatın kaçmaması lazım.


Başbakan da aynı fikirde
Gül’ün Prag dönüşü sarfettiği sözlerinden sonra, Başbakan Erdoğan’ın da benzer düşüncelere sahip olduğu ortaya çıktı. Radikal Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni İsmet Berkan, Başbakan’la yaptığı bir saatlik sohbette, Erdoğan’ın sözde Kürt sorununa bakış açısı konusundaki düşüncelerini aktardı. Başbakan’ın görüşlerini doğrudan aktarmak yerine “izlenimlerim” diye sunan Berkan şunları yazdı: “Kürt meselesi konusunda Başbakan’ın ihtiyatlı ama iyimser olduğu izlenimine kapıldım. Hasan Cemal’in Karayılan’la söyleşisini dikkatle okumuş Başbakan, ama buradan bir sonuca ulaşmış değil.Sanıyorum önümüzdeki günlerde Hasan Cemal’den izlenimlerini yüz yüze dinlemek de isteyecek. Ama öte yandan daha önce Kürt sorununun kültürel ve kimlik boyutunda çok kapalı durduğu konuları daha fazla konuşulabilir bulmaya başladığı izlenimine de sahibim Başbakan’ın..


ABD, Kandil’i kuşatıyor iddiası
Kandil içlerine düşen Kuzine köyüne ABD askerlerinin tanklar eşliğinde yüzlerce peşmerge ile birlikte yığınak yaptığı iddia edildi. Peşmerge ve ABD askerlerinin içinde bulunduğu askeri gücün bin dolayında olduğu belirtilirken, tankların da ABD’ye ait olduğu öne sürülüyor. üok sayıda taşıyıcı araç ve ağır silahların da içinde yer aldığı askeri yığınağa önceki gün başlandığı bildirildi. Yaşanan bu askeri yığınak PKK’ya yakın internet siteleri flaş olarak duyurdu. Ancak neden bölgeye yığınak yapıldığı konusunda bir açıklama yapılmadı. Kandil’de PKK terör örgütünün liderlerinden Murat Karayılan’da bulunuyor.


‘Karınlarından konuşuyorlar’
MHP Grup Başkanvekili Oktay Vural da Cumhurbaşkanı Gül ve Başbakan Erdoğan’a, sözde Kürt sorunuyla ilgili ifadelerine dolayı tepki gösterdi. Vural, Meclis’te yaptığı değerlendirmede, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve Başbakan Erdoğan’ı karnından konuşmakla suçladı. Vural, “Ne yapılmak isteniyor, onu ortaya koysunlar, PKK’ya af mı getirmek istiyorlar, birkaç dilli bir sistem mi getirmek istiyorlar, özerklik mi vermek istiyorlar, karınlarından konuşmasınlar, kafalarının arkasındakini milletle paylaşsınlar.” diye konuştu.


Cumhurbaşkanı şifreli konuşuyor
CHP Genel Başkanı Deniz, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’e “Kürt sorununda önemli gelişmeler olacak sözlerine açıklık getir” çağrısı yaptı. Gül’ün Prag dönüşü uçakta sarfettiği sözlerle ilgili olarak Hürriyet gazetesi yazarı Fatih üekirge’ye açıklamalarda bulunan Baykal, “Cumhurbaşkanı tarihi fırsattan söz ediyor... Bu konuda bir açıklama bekliyorum. Nedir bu tarihi fırsat?” diye sordu.

Af mı çıkaracağız?
Baykal şunları kaydetti: “Cumhurbaşkanı şifreli, alaca karanlık konuşuyor. Ne diyorsa açık söylemeli. Anayasa’yı mı değiştireceğiz? Af mı çıkartacağız? Umut yaratmak için birtakım adımların atılmasını mı istiyorlar. Bunun karşılığında bizden istenen nedir? Af terörle mücadele yöntemi olamaz. Eğer terörle mücadelede zaman kazanmak umuduyla böyle bir af söz konusuysa bu olmaz. Terörü siyasetin dışında düşünmeliyiz. Bunu çıkartırsak her şeyi konuşmak mümkündür. Türkiye bireysel özgürlüklerini dünyadaki demokratik ülkelerden geri kalmadan gerçekleştirmek durumundadır..



11/05/2009 / YENİüAğ GZT.

[bozok]

PKK üzerinden hükümete mesaj gönderdi!.


Behiç KILIü
yenicaggazetesi.com.tr
Yazı Tarihi: 12/05/2009


Gözünü sevdiğimin ülkesinin olayları, bir biz garibanların gördüğü biçimiyledir..

Bir ve asıl olarak da meselenin derinlikleri farklıdır!..

şimdi anlamaya çalışalım...

Bayram değil seyran değil, patronun adamı Kandil’e niye çıktı da PKK sözcülüğü yaptı?!

Patronun “baş adamı” , neden “kendim için istiyorsam namerdim, sırf huzur için!” yalaklığı ile İmralı’ya postacı olarak atanmak istiyor!?. Neden, hangi “huzur” için??!

şöyle bir genele bakalım..

Hükümetin geliştirdiği bir terörle mücadele, Doğu politikası var.. Bu temelde PKK’nın kökünün kazınması ama Kürt vatandaşlara bazı açılımlar sunulması için plan bulunuyor..

PKK bu nedenle Tayyip Erdoğan’a savaş açtı.. Uzantısı kabul ettiği DTP ile düz ovada saldırıyor.. Hükümet taviz vermiyor, dahası polis operasyonları da yapılıyor...

İktidar, geleneksel muhalefetten çok, PKK yandaşı olarak hareket eden DTP tarafından taciz ediliyor...

İktidarın en büyük karşıtı PKK-DTP yani..

Ve iktidarın karşısında olan bir başka güç daha var...

Geleneksel sermaye..

Matbuatı da kontrol eden o malum para gücü...

Hani şu “huzur için” postacılık isteyen “başadamın” temsil ettiği ve şu son yıllarda huzuru çok kaçmış olan imparatorluk!..

Eee lafı nereye getireceğiz!!?

PKK-DTP ile mücadele zemininde temel politika yürüten iktidara “Kandil’le muhatap ol!” temelinde çıkmaz yol öneren, sermaye egemenliğinin neleri amaçladığını anlamaya çalışıyoruz!..

İktidara “yoluma takoz koyarsan, ben de sana takoz takarım!” mı denilmek isteniyor acaba?!


İran olurmuş!.
Hale bakınız, geçen hafta Türk milletine denildi ki “PKK aslında iyidir, mesela PKK olmazsa Doğu ve Güneydoğu İran olur alimallah!..”
Bunu o adamın gazetesi yazdı!..

Bu nasıl bir mantıktır!.. Eşkıyanın varlığı memleketin o parçasını İran olmaktan koruyormuş!..üstelik bu yazdığım, dayatmaların en hafifi!.. Tiyatronun bu faslına geçmeden işin kabasını almaya devam edelim..
Patron adamını Kandil’e yolluyor, nöbetçi eşkıyabaşı ile görüşülüyor, adamın dizi dibinden gazete manşetlerine “Büyük gazetecilik!” anonsları ile dönülüyor... Oysa orada o eşkıyabaşının söyledikleri bilinmeyen zırvalar değil... Murat Karayılan ve öteki “ulema!” her gün bu çetenin yayın organlarında, TV’lerinde boy gösterir anlatır da anlatır.. Zaten aynı teraneleri, her hafta İmralı’dan Apo da, avukatları ile yaymaktadır!.. Yeni tek kelime yok..

Ama durum şu...

üetenin kapsama alanı Kürt kökenli vatandaşları aşmak..!Patronun mevkutesi bunu yaptı...

Ahalinin Kürt olmayan unsurlarına teslimiyet, PKK’nın sevimli arayışları biçiminde böyle enjekte edilmeliydi!..

Apo için de bu proje var demek ki, “Ben de Apo postacısı olacağım!” diye ortaya koşturandan belli!..


Sözün özü...
“Patronun huzurunu kaçıran” iktidara, “Senin ilacını Kandil’de, İmralı’da bile ararım, beni huzursuz etme!..” mesajı vardır bu işin temelinde beyim!..


Eller yukarı Türkiye!..
üyle bir “dayatma” ile donandı ki kaç gün ahali, PKK’ya tam teslimiyet istendi!.. Yani bu işin tek yolu vardı, PKK ile masaya oturup teslim olmak!.. Hem zaten PKK da memleket bölünsün demiyordu ki canım!..
Kandil’deki eşkıyabaşı, karşısına oturan “abi” nin elçiliği ile Ankara’ya, “üyle, Barzani ile Talabani ile falan da bir ot yapamazsın, onlara güvenme benden tırsarlar...” haberi de gönderdi!..

Haberlerde, bizim askeri kaynaklara göre bu PKK çetesinin tepesindeki adamların rant paylaşması yüzünden kapıştıklarını sık sık okuruz.. Bu yazıda, bu “moral durum” da usulüne uygun PKK propagandası olarak sunuldu!..

Patronun adamı, eşkıyabaşına şöyle sormuş;

“Başbakan Erdoğan hükümetine bir çağrınız varsa, bunu bir, iki, üç, dört diye satırbaşlarıyla nasıl özetlersiniz?”

Oyunun boyutlarına, adamın cüretine dikkat ediniz!..


Sermaye neyi kabul ettirme peşinde!?
Bir adamını Kandil elçisi yapan, başadamını İmralı postacısı olmak üzere sahaya süren sermaye egemenliği, Türkiye’yi kendisine en uygun kaygan zemin olarak muhafaza edebilme temelinde böyle davranıyor!..

Elbetteki “o bakış” için egemen bayrak holding bayrağıdır.. Holding bayrakları en üstte olduktan sonra o bayraklara selam duran bayrak sayısı, onlar için ayrıntıdır..

Bu yüzden Murat Karayılan’lı, Abdullah ücalan’lı konfederasyon bayrağı da oluverse, onlar için bir sakınca yoktur.. üünkü o bayrağın sopası da bezi de, holdinge yol su elektrik olarak dönecektir nasılsa!..


...

[bozok]

Rıza Zelyut
Mehmet Ağar'ın sözüne gelindi
__________________________________________________ _____________________________________________


2006 yılında DP Genel Başkanı iken Mehmet Ağar, PKK'lılarla ilgili olarak şöyle demişti: 'Dağda silahlı dolaşacaklarına ovada siyaset yapsınlar.'

Bu söz üzerine kıyamet kopmuştu. Başta dönemin Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt bu öneriyi şiddetle reddetmişti. Siyasetin muhalefet kanadındakiler de Mehmet Ağar'ın sözlerinin kabul edilemez olduğu söylemiştiler. Ve bu açılım isteği, DP'ye pahalıya patladı; Ağar 2007 genel seçimlerinde oyları düşen partinin genel başkanlığından ayrılmak zorunda kaldı.

şimdi; Cumhurbaşkanı Gül'ün önderlik ettiği ve hükümetin de el altından destek verdiği yeni bir süreç başlatılmak isteniyor. Bu süreç; 2006'da Mehmet Ağar'ın tarif ettiği süreçtir. Bu süreci başlatanlara göre; 'Türkiye'nin en önemli sorunu Kürt sorunudur.'

üünkü; işin içinde silah vardır.

Silahı eline alan ve dağa çıkan güç; kendisini en önemli sorun haline getirmeyi başarmıştır.

Bu yüzden de hükümet; bu silahlı güçle pazarlık masasına oturmak peşindedir. Bunun yolları aranmaktadır.

İşin içine tıpkı Turgut üzal'ın yaptığı gibi bazı gazeteciler de sokulmaktadır. üzal; o sıralar Suriye denetimindeki Bekaa Vadisi'ndeki kamplarda kalan Abdullah ücalan ile ilişki kurmak için Cengiz üandar'ı kullanmıştı. Belli ki Abdullah Gül ve Başbakan Erdoğan da bu aracılık işini Hasan Cemal'e vermişler. O da terör örgütünün şu anki fiili yöneticisi Murat Karayılan ile buluşup bu işi gazetecilik adı altında kamuoyuna yansıtıyor. İşin içine 'Akil (akıllı) Adamlar' adı altında PKK isteklerini savunabilecek başka gazeteciler ve emekli elçiler de sokuluyor. Böylece basın üzerinden bir kamuoyu yaratılmaya çalışılıyor. PKK'nın dayatmalarına başından beri karşı çıkan kesimin bir bölümü de Ergenekon soruşturması ile susturulmuş bulunuyor. Herhalde işte bu durumu; PKK'nın isteklerini kabul etmek için bir fırsat gibi görüyor Abdullah Gül...


AKİL ADAMDA AKIL GEREK
Elbette ki Türkiye'nin kanayan yarasıdır Kürt olgusu... Bu olguyu problem haline dönüştürenlerin listesini çıkarmak yerine yapılan yanlışı bir kez daha işaret etmeyi zorunlu görüyorum. Akil adam adı altında bu konuda fikir üretenler; işin kökenine inmek yerine oluşturulan köpükle (etnik sorunla) uğraşıyorlar. Bölgenin sosyoekonomik yapısından hiç söz etmeyen akil adamlara akıl temenni eyliyorum. Siz ağaların elindeki toprak düzenini ve ağa-serf ilişkisini görmezden gelin; üstyapıda şeyhlerin oluşturduğu köleci kültürü gelenek adı altında aklayın; sonra da işi TRT şeş veya belediyelerde Kürtçe konuşma hakkı ile çözmeye kalkışın.

Bu ulemaya hatırlatıyorum: Etnik yapılanma ve etnik istekler; ırkçılığın küreselleşmede aldığı şekilden başka şey değildir. Bizim akil adamlar da ırkçılığa hizmeti sorun çözmek sanıyorlar. Göreceksiniz ki ne yaparsanız yapın PKK ve onun siyasal uzantısı DTP tatmin olmayacaktır.

Gönlüm elbette oradaki vatandaşlarımızın eşit koşullarda, mutlu biçimde yaşamasını istiyor. Lakin sorunun iş, ekmek; bireysel özgürlükler olduğunu hala görebilmiş değil bu işte rol üstlenenler. O yüzden de bütün çözüm paketleri kördüğüm olarak postadan geri geliyor.



12.05.2009 / GüNEş GZT.

[bozok]

Devletin gücü yetmiyor mu?


Ahmet B. ERCİLASUN
bercilasun@yahoo.com
Yazy Tarihi: 13/05/2009



Ne oluyor? Bir avuç çapulcuya devletin gücü yetmiyor mu? Nedir bu gidip gelen kuryeler? Bölücübaşı muhatap alınmalıymış... O olmazsa Karayılan... O da olmazsa bunların siyasi partileri... Adam, on binlerce kişinin katili olarak idama mahkûm edilmiş. übürü, Irak’ın kuzeyinde mevzilenmiş; durmadan Türkiye’ye silahlı terörist gönderiyor. Siyasi partileri de “Kürdistan’ın sınırlarını çizdik” diyor... Türkiye Cumhuriyeti Devleti bunları muhatap alacakmış!... Kimin, hangi mevkinin Türkiye’yi bu kadar güçsüz, çaresiz, zayıf göstermeye hakkı var? Adamlar, daha geçen günlerde, uzaktan kumandalı mayınlarla onlarca askerimizi şehit etmedi mi? Neredeyse her gün şehit vermiyor muyuz? Bunların elebaşıları muhatap alınacakmış... Birileri bizimle şaka mı ediyor? Koca koca gazeteler, adı büyük yazarlar katillerle gidip konuşuyor; konuşma talep ediyor. Bunun da adı arabuluculukmuş... Gerekirse devletin en mühim makamları da bunlarla görüşebilirlermiş... Bu bir şaka değilse bir kabus mu? Türkiye Cumhuriyeti Devleti, yıllardır eşkıyalık edip on binlerce insanımızı katleden çetecilerle masaya mı oturacak? Bu kadar aciz miyiz; bu kadar küçüldük mü?

Sorun, ne Güneydoğu Anadolu sorunu, ne terör, ne de Kürt sorunudur. Sorun bölücülük sorunudur efendiler! Eşkıya silahla veya siyasetle senin devletine ortak olmak istiyor; senin vatanından parça koparmak istiyor; Kürdistan’ın sınırlarını çizdik, diyor. Tam da hamaset söyleminin yeridir. Bu taleplere tek bir şekilde cevap verilebilir: Mehmetçiğin silahıyla. Bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da devlete başkaldıran, devlete silah çeken karşısında Türk ordusunu bulur. Siyasi irade yalpalamazsa Türk ordusu bu işi birkaç ayda bitirir. Siyasete düşen, sonuna kadar ordunun arkasında durmaktır. şehitlerin cenaze namazlarına katılarak kendinizi mazur gösteremezsiniz.

Siyasi irade, devlet makamları, bölücü söylemleri hiçbir şekilde müsamaha ile karşılayamaz; bölücü söylemlerin sahiplerini makamlarında ağırlayamaz. Devletin ciddiyetini ve gücünü makam sahipleri göstermeyecekse kim gösterecek? Eşkıya ne yılışık gülümsemelerle sindirilir; ne de yaptırımı olmayan parmak sallamalarla. Siz siyasiler, bölücülük karşısında gösterilmesi gereken kesin tavrı takınınız; gerekli kanuni tedbirleri alınız; sonrasını Türk askerine bırakınız! Bunu yapınız; mesele halledilir.

Uluslararası ilişkiler mi? ABD ve AB ne der, kaygıları mı? Onlar bir şey diyecek diye her gün bunca insanımızın şehit olmasına müsaade mi edeceğiz? Memleketimize Türk milletinin yanında bir ortak kabul etmek için masaya mı oturacağız? Ne zamandan beri yabancı güçler, bir ülkenin bölünmesine yol açabilecek müdahalelerde bulunuyorlar? Bu tür müdahaleleri kabul eden ülkeler bağımsız sayılabilir mi? Yoksa zaten bağımsızlığımız elden gitti de milletten mi saklıyorsunuz? Bu kadar yılışma, bu kadar kıvrılışma, bu kadar bükülüşme bu sebeple mi? Dik durmak, millete gerçekleri anlatmak o kadar zor mu?

Bağımlılık her şeyi yok eder. Hürriyeti, şerefi, haysiyeti, namusu... her şeyi yok eder. Ancak bağımsız bir ülkenin vatandaşları sokaklarda başları dik dolaşabilirler; şeref ve haysiyetleriyle yaşayabilirler. Ancak bağımsız bir devletin yöneticileri, makamlarında şeref ve haysiyetleriyle oturabilirler. Bağımsızlık yoksa bunların hiçbiri yoktur; o makamlarda oturmanın da bir anlamı yoktur. Ben, Türkiye’nin hala bağımsız olduğunu düşünüyorum. Eminim ki Türkiye’yi yönetenler de böyle düşünüyor. O halde nedir bu gidip gelen kuryeler? Nedir bu filanın veya falanın muhatap alınacağı söylentileri? Nedir bu eşkıyanın siyasi temsilcilerini ağırlamalar? Kimin, hangi makamın Türkiye’yi bu kadar güçsüz, çaresiz, zayıf göstermeye hakkı var? Devletin gücü, bir avuç çapulcuya yetmiyor mu? Yetmiyor mu?



...

[bozok]

Başbakan'ı Kandil'e muhatap etme çabası!


Behiç KILIü
yenicaggazetesi.com.tr
Yazy Tarihi: 13/05/2009



Adamlarını Kandil’e göndermek yetmiyor!..

Ne olacak?..

Tüy de dikecekler!..

Bir yandan İmralı’ya postacıbaşı ayarlayacaksın!..

Ama en önemlisi...

Ankara’yı Kandil’e muhatap kılmak!..

Eşkıyabaşı muhatap alınsın ki proje yürüsün, büyük efendiler memnun olsun!.. üyle ya, globalizmin beklediği bu.. O “sermaye” niye seferber edildi?.. Bunun için edildi!..

Peki nasıl olacak bu?..

Kolay, Başbakan, Abdullah Gül, bazı bakanlar çağıracaklar Hasan “abi” yi dinleyecekler, O da devlete PKK’nın isteklerini tebliğ edecek!..

Bu ne demek?..

Eşkıyanın devleti masaya oturtup “elçisini” dinletmesi demek!.. Var mı bunun başka türlü izah tarzı!?.

şimdi bütün numara bu..!

Yan kuvvetler, “dağa giden adamın” Ankara tarafından tek tek davet edilerek dinleneceği ve durum değerlendirmesi yapılacağını yazmaya başladı!.. üyle tahmin falan da değil, öyle yazıyorlar ki, Abdullah Gül de Erdoğan da, hatta uygun görülecek bakanlar falan, “Kandil eşkıyasının taleplerini” dinlemeye hazırmış!..

Bu iktidar, bu Başbakan bu duruma yeniden fırsat verir mi?!

Yeniden diyoruz çünkü aynı “kaynaklar” iktidarının başlarında da Tayyip Erdoğan’a benzer biçimde yanaşmışlardı!.. O malum “aydın” korosunun telkinleri ile ortaya çıkan durum, PKK eşkıyasını nasıl azmanlaştırdı, sonuç malum... Başbakan, daha sonra o yolun açmazlarını işaret edip “Tek bayrak, tek millet, tek devlet” gibi kesin çizgileri çekmek zorunda kaldığını bilmiyor mu?!.. Dahası, “Kürt açılımları” başlığı ile bir devlet politikası geliştiren Türkiye, bu çerçevede PKK’nın tümüyle etkisizleşmesi temelinde niyet geliştirirken, hakim sermayenin PKK çetesini yüceltecek arayışlara girmesi, Başbakan açısından da “garip” karşılanmaz mı!?. O zaman bu teşebbüsün ardında bir başka “niyet” aranmaz mı?!


İyi “şeyler” ne!!?
PKK meselesi ile ilgili aziz milletimize sunulan yeni tanım şudur...
“İyi şeyler olacak?!”
İyi “şeyler” nedir acaba?!

En tepe “ağız” iyi şeyler müjdeleyip duruyor... Kendileri Mart ayında İran’a giderken söylemişti ilk olarak, “her şeyin çok güzel” olacağını.. Tahran’a, Bağdat’a gittiler geldiler biz, “iyi şeyler” beklerken, eşkıyanın mayınına 10 şehit verdik kafadan!..

Bekliyoruz “iyi şeyler olsun” diye, ardından öğreniyoruz ki bu “iyi şeyleri” imar etsin diye bel bağlanan Talabani, hem bizim Ankara’daki büyüklerimizle, hem de tüm milletimizle “kafa” buluyormuş!..

Bunu da Kandil’e ayağına “elçi” gönderilen eşkıyabaşından öğreniyoruz!.. Karayılan bey, “Mam Celal sizinle eğleniyor, ne duymak isterseniz ona göre nabzınıza şerbet veriyor” diye müjdeledi!.. (Not: Bu arada Abdullah Gül’ün iyi şeyler yapmasını beklediği öteki zat Barzani ise kendisi ile görüşmeye bile gelmemişti, hatırlatalım!)

Amaa bütün bu hal ve vaziyete karşın Gül, uçağında taşıdığı matbaa mürettebatına gene “Yazın bakalım, bu konuda çok iyi şeyler olacak..” diye zabıt tutturdu!.. Yani Prag dönüşü de “İyi şeyler” olacağını öğrendik. “Allah korusun” diye dua ederek bekliyoruz “iyi” şeyleri..!



Baykal “iyi şeyleri” biliyor mu?!
Gül, ahalinin başlık halinde bilmesini yeterli bulduğu “iyi şeyleri” acaba Baykal’a anlatmış mıdır?!. Malum Köşk’te görüştüler.. CHP Lideri de galiba Gül’ün “iyi şeyleri”nin kapsama alanının tümü hakkında fikir sahibi değil!..

“Cumhurbaşkanı şifreli konuşuyor. Ne diyorsa açık söylemeli... Sayın Gül alacakaranlık konuşuyor... Açık konuşsun ki, biz de anlayalım. Anayasa’yı mı değiştireceğiz, af mı çıkartacağız...” demesinden belli!..

Baykal haklı olarak soruyor; “üğrenmemiz gereken şudur. Terörün bitmesi konusunda ciddi bir tablo mu var. Bitecek mi?.. Umut yaratmak için bir takım adımların atılmasını mı istiyorlar? Bunun karşılığında bizden istenen nedir?. Af, terörle mücadele yöntemi olamaz. Eğer terörle mücadelede zaman kazanmak umuduyla böyle bir af söz konusuysa, bu olmaz...”

Bu sözler akla, “tepe noktalarda PKK eşkıyasına af zemini için nabız mı yoklanıyor acaba?” sorusunu getirmiyor mu?..

Gül bir keresinde şöyle demişti Irak yönetimine; “Kandil’i insansız alan ilan edin, gerisini biz hallederiz”. üok iyi bir teklifti bu...

PKK diye bir olay kalmaz o zaman..

İyi şeyler mümkün olur...

...

[bozok]

Hasan Cemal'i o dağa elçi gönderen kimler?


İsrafil K.KUMBASAR
yenicaggazetesi.com.tr
Yazy Tarihi: 13/05/2009



ABD Ankara Büyükelçiliğ’inin verdiği gizli yemeklerin baş konuklarından birisi olarak olarak tanınan ve bu yüzden ‘Ali Kemal’ ödülüne aday gösterilen Hasan Cemal’i Kandil dağına göndererek terör örgütünün elebaşısı Murat Karayılan ile görüştüren odaklar, yeni bir ‘ihanet senaryosu’ ile kamuoyunun karşısına çıktılar.

Senaryoyu yazanlar, bu kez ‘Cumhurbaşkanlığı’ makamında oturan zatı başrole yerleştirdiler.

‘Tarihi fırsat’ diplomasisi sanki üankaya’dan yürütülüyor, ‘Başbakanlık’ makamını işgal eden zat, sanki işin içerisinde değilmiş, olup bitenlerden hiçbir haberi yokmuş gibi bir hava yayıyorlar.

‘Gazeteci-yazar’ kisvesi altında malum medyanın köşebaşlarını tutan şakşakçılar, geri dönülmez bir şekilde ülkeyi ‘bölünme’ noktasına sürükleyecek olan gelişmeleri, ‘yumuşama dönemi’ olarak kamuoyuna sunmaya çalışıyorlar.

Peki ülkede akan kan sona mı erdi?

Değişen ne oldu?

* * *

Bölücü örgütün elebaşısı Murat Karayılan, düz ovada gönüllü sözcülüğünü üstlenen Hasan Cemal kardeşine aynen şöyle dedi:

- “PKK eskiden bağımsız Kürt devleti isterdi. Bu geçmişte kaldı. Bakın biz artık demokratik özerk Kürdistan diyoruz. Bu, devletin üniter yapısını da bozmayan bir çözümdür. Mahalli İdareler Kanunu değişir, yerel yönetimler güçlendirilir. Sonra sıra Kürt kimliğiyle ilgili kültürel haklara ve kimilerinin af olarak anladığı toplumsal uzlaşma projesine gelir. Gönüllü birlikteliği yansıtacak yeni bir anayasada uzlaşmaktır.”

De buyurun da bu cümleleri tercüme edin.

En ahmak insana sorun, özerkliğin ‘tam bağımsızlığa’ giden yolda ‘ilk adım’ olduğunu bilir.

‘Dağda’ başvurduğu terörist yöntemler ile hiçbir sonuç alınamayacağını anlayan PKK, artık taktik değiştirerek ‘ovada’ konuşlandırdığı siyasi uzantıları vasıtası ile ‘sınırları’ çizip, nihai hedefine doğru adım adım ilerliyor.


* * *

Duyduk ki daha önce Bush ve Barzani ile birlikte bir ‘Terörle Mücadele Koordinatörlüğü’ oluşturup büyük başarılara imza atan AKP iktidarı, şimdi de ‘Terörle Mücadele Müsteşarlığı’ adı altında yeni bir mekanizma kuruyormuş.

Kurulda, ‘bir müsteşar’, ‘iki müsteşar yardımcısı’, ‘altı daire başkanı’ ve ‘uzmanlardan’ oluşan ‘90’dan fazla’ personel istihdam edilecekmiş.

81 vilayette de ‘Sosyal Etüt ve Proje Müdürü’ atanacakmış.

Koca koca adamlar, Türkiye’yi kurtardılar, şimdi de müsteşarın ve personelin maaşının ‘kaç para’ olacağını düşünüyorlar.

Bak, bak, bak.

Bunların derdi terörü bitirmek falan değil.

1-) Devletin sırtından yeni bir ‘istihdam’ imkanı yaratarak, kendilerinden olan bir kaç kişiyi daha yüksek ücretle iş sahibi yapmak.

2-) İstihbarat kaynaklarını birarada toplayarak ‘daha etkin’ bir yönlendirmeye gitmek.


* * *

“Bütün TSK’yı göndersek Kandil’i temizleyemeyiz” diyen Genelkurmay Başkanları’nın, örgütün taleplerini ‘yeni bir önerisi’ imiş gibi mevcut yöneticilere tavsiye eden Encümen-i Daniş üyelerinin, ‘ülkenin er geç bölüneceğine’ inandıklarını söyleyen ‘vatansever’ stratejistlerin, ‘Apo’nun avukatlarının’ ellerini sıkıp sırtlarını okşayan ‘çok milliyetçi’ muhalefet liderlerinin olduğu bir ülkede millet kime güvenecek?

Kime?

...

[bozok]

"Açılım" diye diye!


üzcan YENİüERİ
yeniceriozcan@yahoo.com
Yazy Tarihi: 13/05/2009


Son zamanlarda herkesin ağzında bir “açılım” lafıdır, gidiyor. En büyük açılım Kıbrıs’ta Annan Planı’nın büyük bir çoğunluk tarafından kabul edilmesiyle başlamıştı. Sonra Kıbrıs’ta köprüler yıkıldı, kapılar açıldı. Sıra, Türkiye’ye yönelik PKK terörünü destekleyen Kuzey Irak’taki Barzani yönetimini muhatap alarak bir açılım yapmaya gelmişti. O da “hamdolsun” gerçekleştirildi. Ardından Ermenistan’la olan ilişkilerin normalleştirilmesi ve kapıların açılmasına sıra gelmişti. Obama’nın Türkiye ziyaretinin arkasından, 24 Nisan konuşmasından ise birkaç saat önce Ermenistan’la da böyle bir açılım apar topar gerçekleştirildi.
Açılımlar Kürtçe “TRT 6” ile hayata geçirildi. Nazım Hikmet’in vatandaşlığının iadesiyle ivme kazandı. Alevi yurttaşlara yönelik sözde açılımlarla zirveye vurdu. Süreç içerisinde iktidar 1 Mayıs’ı bayram, Taksim’i de makul koşullu miting alanı yaparak devam etti.

Açılımın iktidar ve destekçileri için tek bir anlamı vardır: Taviz. Kastedilen açılım devletten, milletin birliğinden, ülkenin bütünlüğünden, tarihten ve milli çıkarlardan taviz anlamına geliyor. Söz gelimi: Kıbrıs’ta Maraş’ı Rumlar’a vermek, asker çekmek ya da Türk limanlarını Rumlara açmak, onların nezdinde yeni bir açılımdır. Patriği “ekümen” olarak kabul etmek ve Ruhban okulunu açmak, azınlık haklarında açılım üstüne açılım yapmaktır. Kürdü ve Alevi’yi “azınlık” olarak kabul etmek ise AB için Lozan’ı sömen altı eden çağdaş bir açılımdır. Ermenilerden “özür” dilemek, sınırları açmak ya da sözde “soykırımı” tanımak ise tarihi bir açılımdır. Hele hele Kuzey Irak’taki terör destekçisi Barzani yönetimini tanımak, tam anlamıyla açılımın kendisidir.


PKK’ya açılanlar!
Son zamanlarda açılımın ibresi Kandil’e döndü. Hasan Cemal, Kandil’e çıktı. Murat Karayılan adlı teröristin söylediklerinden ne tür bir açılım istediğini, dizi halinde köşesinde sayıp, döktü: “PKK eski PKK değil”miş, “Silahlı mücadele artık meşru savunma çizgisinde”ymiş. Bu açılımlar, Hasan Cemal’in ardından Ertuğrul üzkök’ü büyük bir iştahla harekete geçirdi. üzkök, bir buçuk yıl önce Genelkurmay Başkanlığı’na başvurduğunu, “İmralı’da Abdullah ücalan ile görüşmek istediğini” bildirerek, ücalan’ın “postacılığını” yapmaya hazır olduğunu ilan etmiş. üzkök’ü bu kadar heyecanlandıran husus, Murat Karayılan’ın, sorunun çözümü için Kandil, İmralı ve DTP’den sonra içinde “İlter Türkmen, Hasan Cemal gibi kişilerin bulunduğu bir akil insanlar heyeti”nde yer almak isteği olmalı. Kısacası gazetecisinden, siyasetçisine PKK lehine açılım yapmayan kalmamış. Türkiye’deki PKK terörünün neden bitirilemediğini, aslında Karayılan’ın bu işaretinden anlamak mümkündür.

Eski Genelkurmay Başkanı Büyükanıt’ın bir zamanlar “BBG evi” olarak nitelediği Kandil’le ilgili olarak “Askerle Kandil’in işgali zor” anlamına gelen sözleri de bir çeşit açılım olarak algılanmıştır. İçişleri Bakanı Beşir Atalay ise “Sorunun çözümü için konjonktür, iç ve dış etkenler şu an her zamankinden daha müsaittir.../...İlelebet terörle yaşamayı değil, terörsüz bir hayat istiyoruz. Güçlü bir siyasi irade ile bu mümkündür. İnsan hayatını koruma adına ne gerekiyorsa onu yapacağız” demiştir.

İyi de Sayın Bakan, Kıbrıs’ta, Irak’ta, Ermenistan kapısında barış adına, açılım adına ne gerekiyorsa fazlasını yaptınız. Hangi sonucu aldınız? “üözümsüzlük çözüm değildir” diyerek başladığınız hangi sorunu çözüp gündemden düşürdünüz? ünce onu açıklayın! Siyasetin temenniden ve iyi niyetten öte bir anlamı vardır. “Açılım” diye diye birileri, devlet ile PKK’ya Rus ruleti oynatmaya çalışıyor. Bu durumda silahın kimin şakağında patlayacağı hiç de belli değildir.

...

[bozok]

Bölücü terörün adını siz koyun


Sadi SOMUNCUOğLU
yenicaggazetesi.com.tr
Yazy Tarihi: 13/05/2009


Bu ne biçim başlık demeyin. Böyle şeyler oluyor. Hatırıma şu örnek geldi. ünlü Türk musikisi üstadı Hüseyin Sadettin Arel “Türk Musikisi Kimin?” adını verdiği kitabına, “Türk Musikisi Kimin?” sorusuyla başlıyor. Sonra da, cevabı sorunun içinde değil mi diyordu.

Bölücü teröre ad arama da buna benziyor. 30 yıldır adı belliydi, ama son zamanlarda görülen lüzum üzerine değişti. Artık yeni adı, PKK’nın dediği gibi “Kürt sorunu” oldu. şimdi sıra “Kürt Sorunu” nun çözümünde. Bunun için, önümüzde tarihi bir fırsat varmış. Cesur adımların atılması gerekiyormuş. Haydi hayırlısı diyelim.

* * *

Bu yeni resmi ad üzerinde biraz durmalıyız. ünce “sorun” nedir, ona bakalım. Bir ülkede etnik veya benzeri bir sorunun olabilmesi için, devletin ve toplumun bunlara ayırım uygulaması gerekir. Bizde böyle bir durum yok. Bin yıldır da, bugün de bu böyle. Ama tam tersi olan, etnik/ırkçı ayırımcılık, hatta bölücülük var. Bunun adı, “Kürt sorunu” değil, ırkçı bölücülüktür. ünümüzdeki sorun bundan ibarettir.

Dünyanın hiçbir devleti, insan haklarıyla ilgili hiçbir sözleşmesi ırkçılığı kabul etmez. üünkü devleti bir millet kurar, buna da milli/ulusal devlet denir. Zamanımızda geçerli olan da budur. Milletin içinde ırk, dil, din gibi gruplarının olması bu gerçeği değiştirmez. Zira bunların hepsi de milletin eşit bireyleridirler.

Tarihi fırsat olarak gösterilen terörü çözmek için atılacak adımlar bellidir. Yıllardır ABD, AB, Barzani, PKK ve DTP tekrarlayıp duruyor. Bunlar;

1- Genel af çıkarılması.
2- Egemenliğin TBMM’de paylaşılması için iki dilli, iki kimlikli rejime geçilmesidir.

Bunun devletler hukukundaki adı; egemenliğin ikiye bölünmesidir. Yani bir bölününce iki oluyor. Başka bir ifade ile milli/ulusal devlet yıkılıp, yerine ortaklık devleti geliyor. Terörist başının üniter yapıyı bozmadan dediği çözüm budur. Türkiye yine TBMM’den, Ankara’dan yönetilecek, ama egemen güç iki olacak. Bu birinci aşamadır, şimdilik “özerk bölge” olmayacaktır. Irak’ta yapılanın bir bölümü gibi.

Böylece bin yıllık egemenliğe son verilecektir.

* * *

Dikkat edilirse son zamanlarda bölücülük tedavülden kaldırıldı, sadece terör kaldı. üözülecek olan da bölücülük değil, terör oldu. Tam bu noktada Başbakan’ın Ermenistan sınırının açılması için söylediğini hatırlayalım. üzetle; “İşgal oldu, sınır kapandı. Sebep işgaldir. Sebep kalkmadan netice kalkar mı? diyor. üok doğru bir mantık. İyi de, bölücülük sebep, terör sonuç olduğuna göre, sebep kalkmadan terör nasıl kalkacak? Aynı mantık burada niçin yok?

Terörü etkisiz kılmak için ABD ve Irak’la, (Barzani-Talabani dahil) anlaşıldığı söyleniyor. Hatta ABD askeri güçlerinin Kandile yığınak yaptığı haberleri var. Diyelim ki bunlar doğru ve iyi. Ancak, sonuç olan terörü doğuran ” sebep “, yani PKK’nın bölücü istekleri yapılarak bu gerçekleştirilecekse, bu terörün zaferi demek değil mi?

Bu kargaşada bir de ” açılım “dan söz ediliyor.Rumlara ” açılım “, Ermenilere ” açılım “, Barzani’ye ” açılım “, bölücü teröre ” açılım. “ Kısaca, kim ki, topraklarımıza göz koymuş, ilaç olarak ” açılım “ yapalım deniliyor. Bu da yetmezse sıradaki, ” Demokratikleşme, eşitlik, özgürlük “ devreye girer. Hasılı yüz yıllık bir oyundur gidiyor.

Sonuç: üözüyoruz veya çözdük diyenler bir daha düşünmeli. üözülen kim, çözülen ne? Bu yolda atılacak her adım, verilecek her taviz çözümün değil çözümsüzlüğün, kaosun, keşmekeşin bütün ülkeye yayılması demektir. Akan kan azalmaz artar.

Ama bilinen gerçek çözümü tekrarlayalım. Bölücü teröristler silahı bırakıp, Türk adaletine teslim olduklarında, sömürgecilerin oyunu bozulacak ve ülke kardeşçe çözüme ulaşacaktır. Bu çözüm, bu vatan üzerinde yaşayan herkes için, hatta ülkesine ihanet gafletine düşürülmüş bölücüler için de en iyisidir. Bunun dışında yol yoktur.


...

[bozok]

CUMHURİYET'TEN HASAN CEMAL'E AğIR ELEşTİRİ




Cumhuriyet Gazetesi’nden Güray üz, Milliyet Gazetesi yazarı Hasan Cemal’in Kandil Dağı’nda yaptığı röportajı değerlendiren “Balbay’ın Günahı” başlıklı bir yazı yazdı. üz’ün ifade ettiğine göre hükümet dolaylı yollarla PKK ile masaya oturmak istiyordu. Bu nedenle Hasan Cemal’i aracı olarak kullanıyordu.

PKK’nın Hasan Cemal’i aracı olarak kabul etmesinin nedeni ise Cemal’in fikirlerini kendine yakın bulması idi. Güray öz, PKK ile barış tartışılırken Mustafa Balbay gibi aydınların cezaevine atılmasını eleştirdi.

İşte üz’ün o yazısı:

”Kandil söyleşisi ile ya da röportajı mı demeliyim, Hasan Cemal’in önemli bir gazetecilik başarısına imza attığını birkaç kişi dışında hemen herkes kabul ediyor. Kuşku yok bu üzerinde durulması gereken bir“başarı”dır. Bir kere Kandil’de görüşülen kişi öyle sıradan bir kişi değildir. Türkiye’de nüfusun önemli bir bölümünün, aynı zamanda pek çok devletin, ama en önemlisi Türk devletinin terör örgütü olarak kabul ettiği bir örgütün lideri. Devlet bütün güçleriyle onun peşinde, bulunduğu yeri bombalıyor, yakalansa Abdullah ücalan gibi yargılanacak ve mahkûm edilecek. Böyle kişilerle yapılmış röportajlar, söyleşiler nereden baksanız “büyük iş”tir.

Ama yine de bu röportaj irdelenmeye değer.
Röportajda öne çıkan, “PKK ile devletin bir şekilde masaya oturması” fikridir. Daha doğrusu terör örgütünün lideri bu görüşü savunuyor. Bunun için çeşitli formüller de öneriyor. “Gelin PKK ile masaya oturun,diyor, olmadı, ücalan ile görüşün, o da olmadı DTP ile bir araya gelin, onu da beğenmiyorsanız, Türk ve Kürt akil adamlarla bu konuyu görüşün” demektedir terör örgütünün lideri. “Kürt akil adamlar” konusunda isim zikretmiyor ama, “Türk akil adamlar” konusunda verdiği iki isimden birisi eski diplomat İlter Türkmen, diğeri Hasan Cemal’dir. Neden Hasan Cemal’i konuyu görüşecek akil adamlar arasında sayıyor Murat Karayılan?

üünkü Hasan Cemal’in Kürt sorunu konusundaki görüşlerini biliyor. Kendi görüşlerine yakın buluyor. Hasan Cemal, Murat Karayılan’la Kürt sorununun çözümü konusunda benzer fikirleri paylaşıyor. Ama artık burada durup, “ne oluyoruz” dememiz gerekiyor. Aklımıza takılan soruları sormak durumundayız.

Bir gazeteci, İstanbul’dan kalkıp Kandil dağına terör örgütü lideriyle görüşmeye elini kolunu sallaya sallaya gidemez. Gider de, bugünkü koşullarda yani 70 bin kişinin dinlendiği koşullarda gidemez.

Gidebiliyorsa, bu bir yandan büyük bir başarıdır, diğer yandan da devletin izni değilse bile en azından bilgisi dahilinde gerçekleşmiştir.

Peki kuşku nerede doğuyor? Kuşku röportaj yayımlandıktan sonra doğuyor.
üğreniyoruz ki, devletin zirvesi de röportajdan“etkilenmiştir”, Hasan Cemal ile görüşmeyi düşünmektedir. O kadar ki, Hürriyet gazetesinin Genel Yayın Müdürü Ertuğrul üzkök bile “Ben de postacı olmak istiyorum, İmralı’ya gitmek için izin istedim hala alamadım” demektedir. Sözü uzatmayalım. İznin, bilginin ötesinde bir şeyler olabilir mi, diye soruyoruz ister istemez.

Ama benim aklıma asıl takılan Hasan Cemal’in aracılığı, elçiliğiyle Kürt sorununun çözülmesi konusu değil. Böyle çözülemeyeceği gün gibi aşikar. Kürt sorunu terör örgütü ile pazarlıkla değil, Türkiye’nin kendi Kürtlerinin durumunu, neler istediğini bilerek alacağı kararlarla çözülür. Bunlar için akil adamlara değil, devletin akil olmasına ihtiyaç vardır.

Terör örgütü lideri ile görüşmek, onunla benzer görüşleri savunmak doğal. Memlekette bol miktarda var. Nihayet görüştür. “Terör örgütü lideri ile, şu ya da bu kişi ile görüşülemez” de diyemez hiç kimse. Hele bir gazeteciye asla. Ama...

İşte bundan sonrası biraz can sıkıcı.

Siz terör örgütü lideri ile görüşüyorsunuz. Onunla benzer görüşleri savunuyor ve bunları yayımlıyorsunuz. Taha Akyol’un dediğine göre devlet ricali de sizinle görüşmek istiyor.

Mustafa Balbay ise, zamanın kuvvet komutanlarıyla, yüksek rütbeli askerlerle o gergin günlerin gündemini görüşüyor, görüşmeleri yayımlamış bile değil, ama şimdi “üzerinde oynanmış” dediği gazetecilik notları için yargılanacağı günü bekliyor tutukevinde. üstelik kimi meslektaşları tarafından hükmü çoktan kesilmiştir.

Biliyorum. Kestirme bir açıklamanız var bu konuda.

“O generaller darbe yapacaklardı. Mustafa da onlarla aynı görüşleri savunuyordu” diyorsunuz.

Uyduruyorsunuz, ama sizin görüşlerini “büyük bir görev duygusuyla” aktardığınız terör örgütünün lideri ne yapıyor? Güven Park’ta çiçek mi satıyor?

Ayıp olmuyor mu?

Herhalde olmuyor. Standart çifte olunca ve zaten doğuştan yaralı hukuk değil de kurt siyaseti egemen olunca piyasaya, kimileri öznel olarak herhalde değildirler, ama nesnel olarak gazetecinin olamayacağı, olmaması gereken bir işlevi üstleniyor, devlet elçisi oluyorlar.

Gazeteci Balbay ise devlet tutuklusudur.
Durum bundan ibarettir ve ibretliktir.”



Odatv.com
13 Mayıs 2009