Amerika, Gülen'e sahip çıkmaya başladı

[bozok]

Amerika, Gülen’e sahip çıkmaya başladı

Oray Eğin
Akşam Gzt.
05.05.2008


Fethullah Gülen Cemaati’ne bağlı ya da yakınlık duyan insanların sayısının üç ile beş milyon arasında olduğu tahmin ediliyor. Cemaat, bu konuda resmi bir açıklama yapmıyor. Aradaki fark son derece büyük olan bu muğlak rakamı verense “Keşke Gülen Cemaati bu adamdan kurtulsa daha ciddiye alınır” denebilecek İhsan Kalkavan. Kalkavan, Nijerya’daki Gülen okullarının sponsorlarından biri. Bu açıklamayı da New York Times gazetesinde dün yayımlanan Fethullah Gülen okulları haberine yapmış.

NYT’nin son derece büyük yer ayırdığı yazının başlığı “Türk Okulları Pakistan’a İslam’ın Ilımlı Yüzünü Gösteriyor.” Haber de genellikle İslam’a ve AKP’ye ılımlı bakışıyla imzasına aşina olduğumu Sabrina Tavernise imzalı.

İstanbul muhabiri Tavernise, yanına Türk asistanını da alarak Pakistan’a gitmiş ve orada PakTürk okulunu incelemiş. Gülen Cemaati’nin dünyanın Müslüman veya Hıristiyan fark etmeksizin 80 ülkesine yayılan okullarından biri.

Pakistan’daki eğitim şartlarının kötülüğünden, fakirlikten dolayı insanların medreselerde okumaya yönlenmesinden dolayı şikayetçi olanlara Gülen’in okulları ilaç gibi gelmiş. New York Times, genelinde olumlu bir portresini çizmiş Gülen okullarının.

Okul müdürünün sakalsız olduğu, hatta bu yüzden kimi Pakistanlılar tarafından “Acaba gerçekten Müslüman değil mi” diye kuşkuyla bakıldığından bahsediliyor. Kravat takma diyenlere karşı “Neye dayanarak karşı çıkıyorsunuz” diye tartıştığını da.

İngilizce dilde eğitim, Batılı ders programı, hatta içinde Shakespeare’in de geçtiği edebiyat dersleri... Ama yatakhanelerde İslami yaşam tarzı dualarla destekleniyor. PakTürk’te devletin zorunlu kıldığı din dersi dışında dini eğitim yok. Hiçbir Gülen okulunda olmadığı gibi.

Hakikaten de bu okullar büyük yatırımlar. Tesisler her ülkede özenilerek yapılmış. Buna rağmen yıllardır Türkiye’de kuşkuyla bakılıyor. New York Times bu kuşkuları Murat Belge ve Hakan Yavuz’un görüşleri üzerinden kısaca dillendirmiş.

PakTürk’ün öğrencileri arasında şimdi hayatta olmayan intihar bombacılarının kardeşlerinden İslam’ın gerçek yüzünün bu okullarda öğretildiğine inanan makul hafızlara kadar ilginç bir yelpaze var. Pakistan’da dinin algılanışı ve yaşanışı öylesine aşırı ki, bu okullar herhangi bir Batılı’nın arzu ettiği İslam şeklini de ortaya koyuyor.

New York Times’ın durup dururken bu okullardan uzun bir makaleye geniş yer vererek övgüyle söz etmesi, Gülen’i anlatması boşuna değil. Bunu belki de Amerika’nın Ilımlı İslam’a olan arzusu ve bunu sağlama yollarının bir çabası olarak görmek mümkün.

Tıpkı Foreign Policy’nin “Yaşayan 100 entelektüel” listesi gibi. Daha evvel bu listeye Kemal Derviş girmişti, şimdi Fethullah Gülen ve Orhan Pamuk’un adı var. Listede dinle ilgili dört kişi yer alıyor. Gülen’in dışındaki isimlerin biri Papa Benedict XVI, biri Georgetown’da ders veren Abdolkarim Sorous, bir diğeri de televizyondan İslam propagandası yapan ve İslam dünyasındaki gençler arasında çok popüler olan Amr Khaled.

Gülen’den “Müslüman düşünür, 60 kitabın yazarı, adından bir Hareket’in çıktığı dini lider” olarak bahsediliyor.

Sadece Papa ve Gülen dini lider, diğerleri dini teorisyen ve televangelist.

Kısacası, Gülen’in konumlandırması tam da Papa’yla aynı kategoriye çekiliyor. Belki de bu 2000 yılından beri sürgün hayatı yaşayan Gülen’le Amerika Birleşik Devletleri’nin ilişkisinin de sırrını ortaya koyuyor.

Sıradan bir okur bile Pakistan’ın aktarılış biçimini okuyunca New York Times’daki makalede, bunu kendi kafasında Gülen’in okullarıyla kıyaslayınca tercihi ikinciden yana olacaktır.

Amerika için de büyük İslam tehdidini oluşturan İran, Pakistan, Afganistan gibi ülkelere karşı “İslam demokrasisi” olarak bilinen Türkiye’den yazdıklarına ve yaptıklarına (inşa ettiklerine) bakıldığında makul bir lider portresi çizen Gülen çok daha tercih edilesi olmalı.